Helaas

Het zou een mooie afsluiting moeten zijn aan een geweldig 1ste jaar Quest rijden.
Helaas heeft de griep me te pakken gehad en moet daardoor afzien van deelname aan de oliebollentocht in Tilburg.
Ieder jaar zag ik grote gekleurde slierten door het land rijden, met maar 1 doel oliebollen en een gezellig samen zijn,
Begin dit jaar kreeg ik mijn eigen Quest en zou dus mee kunnen doen met dit spektakel.
2 weken terug was al een teken aan de wand dat ik het niet zou halen.
De afstand naar Dronten v.v. was te ver.
Naderhand blijkt dat ik dan al een vervelend griep virus onder de leden heb.
Een virus waar slecht vanaf te komen is.
Helaas het is niet anders.

Toch heb ik dit jaar volop genoten.
Samen met alle andere Quest rijders uit Noord-Holland.
Diverse tochten ondernomen.
Het eerste treffen in Noord-Holland mee mogen organiseren.
We haalde de krant.
En uiteindelijk blijft de teller steken op 5800 km.
Voor velomobiel land geen wereld schokkende aantallen, maar voor mij persoonlijk een redelijk aantal.

afzien - leeg- op -opgehaald

Vandaag met de bende van Wim naar Dronten.
Daar vandaag gaan we Jan R. begeleiden naar Noord-Holland met zijn nieuwe Quest.

Om even voor 8 uur meld ik me bij Kees en die staat dan al start klaar.
We gaan meteen oppad richting Avenhorn.
Bij het fietstunneltje wachten we op Wim en na enkele minuten komt hij al aanrijden en kunnen we verder.

Het wordt nu ook al weer wat lichter zodat het wat makkelijker fiets.
In het donker is het toch lastig op slecht verlichte fietspaden.
We vervolgen onze weg naar Hoorn en dan langs de provinciale weg naar Enkhuizen.
We hebben de wind in de rug en met een rustig tempo bereiken we Enkhuizen.
Het is pas half 10 en de rest van de groep zou hier rond 10 uur zijn.
Dat is dus wachten in een stevige koude wind.
Ik blijf lekker in de fiets zitten om maar zo min mogelijk last te hebben van de wind.
Even later komen Cees en Jan G. aanrijden en dan is het nog wachten op Willem.
Om 10 uur is hij er nog niet en besluit de groep om dan maar te gaan.
Wim blijft voor de zekerheid nog 10 minuten wachten en komt dan achter ons aan gereden.
Voor Wim geen probleem die heeft met de racekap en de nodige aanpassingen de snelheid er goed in.
Iets wat mij op de heen weg met de wind in de rug nog redelijk lukt, maar niet optimaal.

In Dronten is het een drukte van belang.
Op een gegeven moment tel ik wel 17 klanten fietsen,
Maar ieder wordt snel en vakkundig geholpen.
Jan zijn fiets wordt netjes op maat in gesteld en mag dan gaan proefrijden.
Aan de fiets van Wim moet ook nog wat gebeuren.
Op de heenweg houdt de km teller er mee op.
Ook zijn er 2 lekke banden.
De banden worden netjes door Wim geplakt en de teller door de heren van Velomobiel gerepareerd.
De kabel is door gesleten en moet worden vervangen door een nieuwe.
Het loopt al tegen 2 uur als de hele bende zich in beweging zet richten Noord-Holland.

Al heel gauw blijkt dat ik het tempo niet goed kan vast houden.
Ik heb genoeg gegeten en gedronken en heb ook helemaal geen honger.
We hebben de wind pal tegen en ondanks de stroomlijn heb je daar wel iets last van.
Bij Lelystad is er een korte stop en ik besluit alvast door te rijden om een kleine marge te krijgen.
Helaas van korte duur.
Want eenmaal op de dijk hebben de mannen mij al gauw weer ingehaald,
En dan begint het lange afzien.
Mijn snelheid zakt en zakt en zakt zonder dat ik daar een reden voor kan bedenken.
Ik kom niet hoger dan 22 a 23 km p/u en dat is ook voor mij aan de lage kant.
Meestal weet ik toch wel een redelijk gemiddelde van 30 km p/u vast te houden.

Ik zeg tegen de mannen rij maar door ik kom wel thuis.
Maar dit ging niet gebeuren.
Het motto was samen uit samen thuis, waarvoor dank.
Ik zou het zelf ook zou gedaan hebben, maar als het je zelf overkomt is dat toch anders.
Op de dijk vraagt Wim op een gegeven moment wat is nu je hartslag?
Ook ik schrik daar een beetje van, want die is dan 143 p/m en dat bij een snelheid van 23 km p/u.
Dat is niet goed. Ter vergelijking op dat moment heeft Wim een hartslag van 95 p/m......
Eindelijk komt voor mij Enkhuizen in zicht.
We gaan bij McD even zitten voor een warm drankje.
Ik kom eerst bijna mijn fiets niet uit en als ik eruit ben sta ik de wankelen op mijn benen.
Binnen neemt Wim mijn regie over en zegt dat het niet verstandig is om nu nog door te rijden naar huis.
Hij stelt voor om zelf naar huis te rijden om zijn auto op te halen en dan mij naar huis te brengen.
Ik geef aan dat ik mijn vrouw dan wel bel om mij op te halen.
En na een telefoontje met thuis is het vervoer geregeld.

De mannen vervolgen hun weg naar huis en ik blijf samen met Jan R. achter bij McD.
We hebben samen nog wat warme chocomelk gedronken en Jan heeft mij nog geholpen de Quest achterin de auto te zetten.
Nu eerst maar weer wat op krachten komen.

Mannen hartelijk dank voor jullie geduld onderweg.

Jan R. heel veel plezier met veel veilige km met je nieuwe Quest.

Naar Amsterdam

Vandaag even een bezoekje brengen aan mijn moeder in Amsterdam.
Het weer is prima het is droog met een klein waterig zonnetje.
Als ik langs het Noord Hollands kanaal rij begint bij Spijkerboor zowaar de zon te schijnen.
Heerlijk zo langs het water.
Zo te zien zijn de meeste beesten al klaar voor de winter.

Bij Purmerend leg ik even een "kunstwerk" vast op de gevoelige plaat.
En ik als cultuurbarbaar denk dan dat zal wel weer een paar ton gekost hebben.
En dat voor wat veroeste spoorstaven...

In de omgeving van Amsterdam ontdek ik dat de kinderen die achterop de fiets zitten verkleed zijn als zwarte Piet.
Leuk denk ik nog. Die gaan een gezellige middag in een of ander buurthuis hebben.
Maar de lol verging mij toen ik aankwam bij de pont.
Het begon al met verkeersregelaars die alles in goede banen moeten leiden.
Let wel dat is hun taak, ik zeg niet dat ze het kunnen......

Maar het Sinterklaas comite was zo vriendelijk geweest om de intocht voor Amsterdam-Noord vandaag te laten plaats vinden.
Affijn voor de kinderen natuurlijk een belangrijk gebeuren.

Dan door naar mijn moeder waar ik gezellig met de dames thee heb gedronken en wat over koetjes en kalfjes gepraat.

De terugweg verloopt voorspoedig.
En al gauw bereik ik weer Alkmaar.
Ik besluit nog even om met ons andere speeltje op pad te gaan.
De Swalbe Super Moto ligt hier nog en die moet hoognodig terug naar Kees.

Kees is verbaast als ik voor de deur sta en kijkt naar links en rechts waar mijn fiets is.
Ik laat hem even in de waan, maar Marian had het al gezien.
Dus meteen weer naar buiten waar Kees wat plaatjes heeft geschoten.
Die plaats ik dus ook meteen maar hier.
Ben nog te druk geweest om er zelf een leuke foto van te maken.
Vrienden van ons zeiden wel dat deze wagen veel gelijkenis heeft met de Quest qua vorm.
Kijk en oordeel zelf.
BTW het is een Jaguar E-type coupe serie 2 L uit 1969

Op de koffie wordt trainingsrondje

Ik wilde vanmiddag nog wel even een stukje fietsen.
En had nog een deksel voor de schuimkap van Wim hier liggen.
Dus had ik het plan opgevat om dit even bij Wim te gaan brengen en een lekker bakje koffie te drinken.
Meteen natuurlijk ook de nieuwste ontwikkelingen van de racekap horen.

Na de koffie zegt Wim dat hij ook nog wel even een stukje wil fietsen.
Geen probleem dan gaan we samen nog even een eindje om.
Bij het weggaan vraagt Marian nog even aan Wim of hij nu wel plakspullen bij zich heeft :-)
Dat heeft Wim even als een nieuwe pomp met drukmeter.
Als we van het pont afrollen zet Wim de gang er goed in.
Eerst richting Purmerend met dik 40 km p/u.
Dit was iets anders dan ff een bakkie doen op de Woude;-)
Na een lange werkweek moet ik ook nu nog even stevig aan de gang.

Na Purmerend komen in Oosthuizen en gaan we door richting Beets en Avenhorn.
Langs de Mijzenpolder komen we in Schermerhorn en daar nemen we afscheid van elkaar.
Ik fiets dan nog langs de Noordervaart naar Alkmaar en met even ruim 70 km ben ik weer thuis.

Mijn eerste wedstrijd

Vandaag is het dan zo ver.
Ik heb mijn eerste wedstrijd gereden.

Vanmorgen om 10.45 op weg.
Fiets in de aanhanger en alles goed vast gezet.
Losse spullen in de auto mee dan kan dat er onderweg niet uitwaaien.

In Lelystad aangekomen is het niet meteen duidelijk waar de start is.
Maar al gauw is het duidelijk waar ik moet wezen.
Langzaam aan druppelt iedereen binnen.
Marian van Kees is er met de camper en voorziet menigeen van een lekker kopje koffie of thee.
Heerlijk.
Dan worden de transponders uitgedeeld voor de tijdwaarneming.
Er is dan nog even voor de wedstrijdrijders een korte uitleg.
Zodat we bij het aquaduct bij Enkhuizen niet frontaal op elkaar klappen....
Snelheden bij het aquaduct liggen gemiddeld tussen de 60 -70 km p/u.

Dan is om 13.00 uur de start en gaat de eerste ongestroomlijnde fietser van start.
Ik zelf wil ook niet te laat starten en begeef me in de startrij.
Er vertrekken een fiets of 6 a 7 voordat ik op weg mag.
Bij de eerste beste bocht ga ik al bijna te hard.
Maar goed dat houdt je wakker.
Nog even een keer goed zitten en dan blik op oneindig en rijden maar.
Langzaam haal ik wat mensen in die voormij gestart zijn.
Dat geeft de burger moet.
Het wegdek is niet optimaal maar daar heeft iedereen last van.

Als ik 3/4 van de heenweg heb afgelegd komt Ymte me al tegemoet rijden.
Ik denk nog even nu al, maar besef me dan dat er op Ymte eigenlijk geen maat staat.
Wat is die man snel.
Ik word op het keer punt keurig geholpen en dan kan de terugweg beginnen.
Eerst onder het aquaduct door en dan een heel stuk omhoog.
Voor mijn gevoel is het tempo er even goed uit.
Dan krijg ik het gevoel weer terug in de benen en kan ik weer lekker ronddraaien.

Ik word door niemand ingehaald en dat is wel een prettig gevoel.
Bij de finish merk ik dat ik de volgende keer misschien nog wel iets harder kan.
Ik was nog niet helemaal leeg.
Blij verrast zie ik in de uitslag dat ik 16 overall ben geworden.
Niet slecht voor de eerste keer.
Helaas voor mij net achter Yvonne, maar ja een muis achter een stuk kaas aan laten jagen is vragen om problemen :-)

Bij de prijs uitreiking komt dan ook de aap uit de mouw.
Yvonne wordt bij de vrouwen in eerste instantie niet genoemd.
Het blijkt dat ze als man genoteerd staat.......
Je kan misschien veel over Yvonne zeggen maar ik zie er absoluut geen man in,
Wel heeft ze na de race behoorlijk vette benen...........
Yvonne heeft de beschermende kettingbuizen verwijderd en ja dan komen je benen tegen de ketting.
Het is een grote smeerboel geworden.
Wel sneller, maar ik hou het liever schoon.












de eerste foto is gemaakt door George Krug waarvoor dank.

Trainings rondje naar Volendam

Vanmorgen nog maar even een trainingsrondje gemaakt.
Kees wilde wel mee dus om 10 uur zijn we vanaf mijn huis vertrokken.
Kees voorop en op weg naar Volendam.
Langs slingerende dijkjes en verschillende doorsteken komen we aan in Volendam.
Door het mooie weer is het behoorlijk druk op de dijk.
Zodra we de dijk oprijden worden we weer van alle kanten gefotografeerd.
We willen een kop koffie drinken maar dat is op de dijk niet te doen.
Dan maar even door gereden naar het nieuwe gedeelte.

De uitbater is in eerste instantie niet helemaal vriendelijk, maar goed het blijven natuurlijk Volendammers en dat is toch een slag apart.
Even later laat hij toch blijken dat hij wel humor heeft.
De nieuwe kelner wordt ingewerkt en bij het uitserveren vraagt deze vrolijke frans of hij kopjes met een rechteroor heeft gepakt of kopjes met een linkeroortje............

Dan geeft Kees het sein fietsen en we gaan nu met de wind mee naar Alkmaar.
In Ilpendam gaan we met het pontje over.
Als de pont bediende om geld komt zeg ik tegen hem dat mijn vader wel betaald.
Kees moet even deze opmerking laten bezinken voordat hij binnenkomt :-)

Na Purmerend rijden we op een smal dijkje en daar wil een dame met een veel te grote auto er voorbij.
Dat lukt dus niet en de dame begint heftig te toeteren.
Dat werkt bij mij hetzelfde als een rode lap bij een stier.
Ik doe de nodige verwensingen en blijf dus nog even een tijdje voor haar rijden.
Uiteindelijk is er wat ruimte en komt ze er met veel misbaar voorbij.
Ik heb nog wel een vinger over en daar mag ze van mij uitgebreid van gaan genieten.

Volgende week zondag is de wedstrijd Lelystad- Enkhuizen - Lelystad
Eens kijken wat we daarvan gaan bakken.

Sorry Kees

Vandaag is het nog een beetje uitrusten van het Velomobiel weekend.
We zijn zaterdag 2x gefotografeerd voor de krant.
Vanmorgen dus eerst naar de drukkerij van het Noord-Hollandsdagblad.
Gelukkig staat deze in Alkmaar en ik ben daar bijna kind aan huis :-)

Even snel in de drukkerij de exemplaren van de Schager- en Helderse Editie gehaald.
In inderdaad we staan in beide edities genoemd.
Wel met 2 keer dezelfde tekst maar wel met verschillende foto's.

Helaas is er een klein foutje in de tekst geslopen.
Inplaats dat Kees is genoemd als initiatiefnemer wordt mijn naam genoemd.
Ik heb wel mee geholpen, maar het initiatief komt toch echt van Kees.
De vergissing die het NHD maakt is wel te begrijpen, omdat ik met de verslaggevers contact heb gehad.
En ja als je dan een naam nodig hebt in je stukje neem je de naam die je al hebt.
Dus vanaf deze plaats sorry Kees.

De Helderse editie










de Schager editie

Velomobieltreffen 2010

Op vrijdag 1 oktober begint het velomobieltreffen in St Maartensvlotbrug.
Ik kom rond 15.00 uur op de camping aan als daar Kees en Sebastiaan samen met Marian de nodige voorbereidingen al hebben getroffen.
Heel langzaam druppelen de deelnemers binnen en al gauw is het een gezellig samen zijn.
Marian en Sebastiaan hadden voor ons soep gekookt.
We konden kiezen uit wel 4 soorten soep. Allemaal even lekker.
Nadat de slaapplaatsen verdeelt cq opgezet waren en iedereen zich had opgefrist kon de avond beginnen.

Wim Schermer had een leuke presentatie over de tocht naar Ierland.
Op een groot scherm werden de diverse foto's vertoont met de bijbehorende verhalen.
Het mooist was het verhaal dat ze de fietsen in de kerk mochten stallen en dat daar nog 2 man geslapen heeft ook.
Het werd gebracht als een spannend jongens boek.
Daarna verzorgde Annie Geel de avond met live muziek.
Klonk erg gezellig zo op de achtergrond.

Zaterdagochtend optijd op en lekker met z'n allen ontbijten.
Ook het lunch pakket werd gemaakt en daarna konde we bijna oppad.
Eerst moesten we nog op de foto voor het NoordHollands dagblad voor de Regio Schagen.
We werden op de kiek gezet en daarna zetten de stoet zich in beweging.
In een lang gerekt lint gingen we op weg.
De vele reacties onderweg waren geweldig om te horen.
De route slingerde zich door de duinen en langs de hondsbosche zeedijk naar het voorlichtings centrum Dijk te Kijk.
Daarna maande de Majoor ons weer tot fietsen en zetten we koers richting Den Helder.
Langs mooie slingerende paden kwamen we aan bij Fort Kijkduin.
Een fort dat in opdracht van Napoleon is gebouwd.
Met de nodige grappen en grollen werden we door een gids rondgeleid.
Bij het Fort zijn we eerst nog wel gefotografeerd en geïnterviewd door het Noordhollands dagblad voor de regio Den Helder.
Ik had mijn best gedaan om een stukje in de krant te krijgen :-)

Na Den Helder zouden we de kanoroute gaan rijden richting de camping.
Al gauw brak het lint van fietsen en viel de groep uit een.
Besloten werd om in 2 groepen terug te rijden naar de camping.
Uiteindelijk pakte dit goed uit omdat we dan niet allemaal tegelijk onder de douche wilde.

Nadat iedereen zich had opgefrist en fris en fruitig weer in de gemeenschappelijke ruimte zat was er voor iedereen weer een lekker kopje koffie of thee en daarna natuurlijk een alcoholische versnapering.
Er werd 's avonds voor iedereen een heerlijke chinese maaltijd gehaald zodat we ons buik rond konden eten.

De avond wordt op gevrolijkt door de band van juf Katje.
Een leuk stuk muziek van een band waar de vrolijkheid en gezelligheid van af te lezen is.
Je kan zien dat ze er veel plezier aan beleven.

Zondag gaat een ieder na het ontbijt zijn eigenkant weer op.
Al met al een gezellig en in mijn ogen geslaagd weekend waar ik met plezier op terug kijk.

Hier onder de link naar de foto's die gemaakt zijn door Sebastiaan.

http://picasaweb.google.com/Sekajowi/VelomobieltreffenNoordHolland13Oktober2010?feat=directlink

Klein rondje om

Vanmorgen eerst even naar mijn moeder om haar verjaardag te vieren.
Bij thuis komst begint het me toch nog even te kriebelen.
Ik moet er even uit.
Dus gauw omgekleed en mijn spullen in de fiets gestopt.
Gauw nog een track van Kees in de Garmin geladen en dan op weg.
Ik wilde via de duinen tot voorbij het ECN in Petten en dan via het Noord-Hollandskanaal weer terug naar huis.
In Schoorl was een gedeelte van de route afgesloten maar ik kon er toch net aan door.
Het was wel druk in Schoorl een samenloop van lekker weer en een kofferbak markt.
Wat mensen daar aan vinden .......
Dan de duinen in.
Eerst een stevige klim en dan volgt het lange afdalen slingert door de duinen.
Er zijn wel veel mensen aan het wandelen en fietsen.
Flink opletten en waar nodig de snelheid er goed uit.
Wel jammer want op het moment dat het echt snel kan moet ik filnk afremmen.
Op dat moment lag de snelheid al rond de 50 km p/u.
Maar ik heb geen zin in boze gezichten ik wil liever dat mensen zeggen he daar gaat een kaas dan dat mensen lopen de schelden.
Ook nog even langs het informatie punt Dijk te Kijk waar we volgende week met het velomobieltreffen ook heen gaan.

Dan lekker door de duinen op weg naar Petten.
Boven op het duin nog snel en foto gemaakt en dan achter het ECN langs.
Na het ECN weer koers richting het Noord-Hollandskanaal en op weg naar huis.
Langs het kanaal kan het tempo weer lekker omhoog.
Na 48 km ben ik weer thuis.
Niet een lang rondje maar wel een met een hoog tempo
Wel goed als ik in oktober de wedstrijd Lelystad - Enkhuizen - Lelystad wil rijden.

Damtocht

Ook deze zaterdag weer om 3 uur de wekker.
Eerst het gratis huis aan huis dagblad van Almere weggebracht.
Om 8 uur thuis en meteen mijn fiets start klaar gemaakt.
We verzamelen om 10 uur bij de Waerdse Tempel in Heerhugowaard om vanuit daar de Damtocht te rijden.
We vertrekken richting Opdam en hebben dan dus de eerste dam te pakken.
Daarna volgen
Schardam,
In Warder trakteert Jan Geel ons op koffie met gebak heerlijk.
Hiervoor nogmaals dank Jan en na de koffie gaan we naar
Edam,
Volendam waar we veelvuldig gefotografeerd worden, maar dat wordt nog veel erger maar daarover straks meer
Monnickendam,
Uitdam
Durgerdam,
Amsterdam,
Tussen Amsterdam en Zaandam rijden we door het Twiske met veel kleine fietspaden met even zoveel paaltjes.
Als we halverwege een bocht maken komt ons een ruiter tegemoet.
We stoppen met zijn allen op 1 na.
Helaas komt Jan hard in aanraking met de fiets van Wim.
Een doffe klap en helaas heeft de fiets van Wim wat schade.
De Alleweder blijkt tocht steviger te zijn want daar is niets aan te zien.
De mannen regelen het netjes af zodat er straks van de schade niets meer is te zien.
Na dit akelige voorval komen we in Zaandam
En dan komt de Zaanse Schans ook nog in beeld.
Als we daar rijden worden we ineens overvallen door tientallen gillende Japanners/Chinese of iets ander Aziatisch
Het leek net of we een reuze mierennest inreden.

En ze willen allemaal met ons op de foto.
En dan kan ik het niet laten om daar een klein beetje de draak mee te steken :-)
Dan vervolgen we ons weg en doen we ook nog Oost en West Knollendam aan.
Daarna vinden we het welletjes en zetten we koers naar de Woude.
Bij Wim worden we getrakteerd op een lekker bakkie koffie.
Dan het laatste stukje op huis aan en staan er toch nog 135 km op de teller

Westfriese Omringdijk Tocht

Vanmorgen vroeg uit de veren.
De wekker ging om 3 uur vanmorgen.
Wassen aankleden en dan gauw naar de zaak.
Dan auto gepakt en naar de drukkerij gereden.
Daar geladen voor Almere.
Om 7.30 was ik terug op de zaak.
Rustig naar huis en daar mijn spullen voor de fietstocht bij elkaar gezocht.

Om Even over 9 vertrokken naar de Waerdse Tempel in Heerhugowaard.
Als ik daar net voor half 10 aankom is er nog niemand.
Laat ik nou denken dat het om half 10 verzamelen is, blijkt het om 10 uur te zijn.
Dus lekker in het zonnetje genieten.
Al gauw druppelen de eerste binnen.
Kees (de Majoor) is druk aan het turfen of iedereen er is.
Er blijken er meer te zijn dan dat er op Kees zijn kaart staan.
Dat verhoogd de feest vreugde, hoe meer zielen, hoe meer vreugd

Om 10 uur geeft Kees het sein dat we gaan vertrekken.
In een lang lint rijden we weg.
Eerst door Alkmaar en weer vlak langs ons huis :-)
Na Koedijk slingeren we dan de echte dijk op van de Westfriese Omringdijk.
Met een lekker zonnetje en een licht windje van opzij is het heerlijk fietsen.
In Valkkoog is de eerste stop.
We wachten daar op Martje die hier zal aanhaken.
Als de troepen hun broodje en/of banaan op hebben gaan we weer op weg.
Kees neemt ons mee op sleeptouw.
Het tempo ligt echter niet hoog.
Met een gangetje tussen de 25 en 30 km p/u slingeren we gemoedelijk over de dijk.
Pe en Jan houden de kruisingen vrij zodat iedereen veilig kan oversteken.

We rijden door een mooi Hollands landschap.
Ik wist trouwens niet dat schapen zo hard konden hollen.
Die halen met gemak 25 km p/u.
We komen door Medemblik en rijden langs Ted de Lange.
We toeteren met z'n allen een Ted zwaait vrolijk terug.
Bij Jan in Oostwoud is de koffie stop.
Annie heeft een heerlijk kopje koffie en thee gezet,
En daarbij een overheerlijke krentemik.
Dat laat ons goed smaken.
Prima verzorgt waarvoor nogmaals mijn dank.

In Onderdijk zijn we ineens Jan kwijt.
Ik bel Kees en het tempo zakt nog verder terug.
Pe gaat terug op Jan te helpen, maar daar aangekomen blijkt dat de klus net geklaard is.
Dan rijden we over de dijk verder langs Andijk en kom ik langs het geboorte huis van mijn moeder.
Wel leuk om te zien dat er in zo'n klein dijkhuisje vroeger zoveel mensen woonden.

In Enkhuizen wordt de groeps foto gemaakt bij de Dromedaris.
Zo te zien staan hier nog steeds alle neuzen de zelfde kant op.
Maar in Hoorn gaat het mis.
Er is geroep van de dames maar dat wordt door ons haantjes niet gehoord.
We komen dus aan het eind van Hoorn 80 op een plek waar het dood loopt :-)
Dus omgedraaid en een stukje terug.
Dit is bekent terrein voor Martje.
Ze roept nog dat we over de brug moeten maar de helft rijdt de dijk verop terwijl er toch borden staan dat het afgesloten is.
De rest van de troep volgt Martje en we komen aan de andere kant van Hoorn de andere helft ook weer tegen.
Het bleek dat je er toch wel langs kon.......
Hier neemt een gedeelte van de groep afscheid en fietsen van Hoorn terug naar huis.

De rest volgt Kees naar Heerhugowaard.
Op het laatste stuk is de wind flink aangetrokken.
Het valt voor de open liggers dan ook niet mee om tegen wind te rijden.
Maar veilig halen we allemaal weer Heerhugowaard.
Ik neem net voor de Waerdse Tempel afscheid en rijdt het laatste stuk naar huis,
Na 153 km ben ik weer thuis.

NK Tijdrijden voor vrije rijders op Texel

Vandaag is het NK tijdrijden voor vrije rijders op Texel
Ik had wel zin om hier heen te gaan dus van te voren contact gezocht met Kees.
Kees zou mij tussen 09.30-09.45 oppikken.
Om 09.10 staat Kees hier voor de deur.
Hij wilde iets vroeger vetrekken.
Dus snel omgekleed en de spullen de fiets in en dan op weg naar Texel.
Onderweg pikken we Yvonne op en rijden dan met z'n allen naar de boot in Den Helder.
Aan de overkant is het nog een klein stukje voordat we de startplaats van het NK bereiken.
Het is een gezellig samen zijn.
Bij sommige worden nog gauw de banden gewisseld en de banden op spanning gebracht.
Overtollig ballast uit de fiets geknikkerd en bij de echte fanatiekelingen worden alle kieren afgeplakt met tape.

Een kwartier voor aanvang van de wedstrijd is daar in eens de vraag wie op het keer punt de Questen gaat draaien....
Kees en ik werpen ons op als vrijwilliger.
We manen ons tot spoed en met een lekker gangetje werken we de 14 km af tot het keer punt.
Even gauw uitgelegd wat we komen doen.
Als we daarmee klaar zijn zien we de eerste al aankomen.
Alle mannen en vrouwen worden door ons beide snel gedraaid en kunnen hun weg weer snel vervolgen.
Als we de laatste gedraaid hebben zoeken ook wij onze fiets weer op.
De spullen er in en een krentebol in de mond gaan we weer terug naar de finish.
Kees is er vol van door en ik zie hem pas weer bij de finish.
Ik merk dat Kees lekker heeft door gefietst in de vakantie en dat ik bijna 6 weken geen tocht heb gemaakt.
Maar dat mag de pret niet drukken ik haal met alles nog in de fiets toch ook nog snelheden van tegen de 50 km per uur.

Bij de finish horen we de uitslag.
Yvonne is de snelste dame en bij de heren legt Ymte weer beslag op de eerste plaats.

Dan wordt het tijd om de boot weer op te zoeken.
Yvonne moet nog werken dus hup in de fiets en naar de boot.
Bij de eerste beste kruising gaat het al mis.
Kees weet een snellere route naar de boot......
Een schelpenpad is ons deel.
Smal en met tegenliggers, maar iedereen gunt elkaar de ruimte.
Als we het pad af zijn heeft Yvonne binnen 200 meter een lekke band.



En met zoveel mannen in het gezelschap hoeft ze het klusje niet alleen te klaren.
Alleen een 26 inch binnenband past natuurlijk niet in een 20 inch buitenband.
Alhoewel het past wel maar je houdt een stukkie over.
Na dat Yvonne de juiste band uit het binnenste van haar fiets heeft opgediept kan die er omheen.
Dan op naar de boot.
Net buiten Den Helder maken we een kleine stop bij de benzinepomp om wat kleine versnaperingen te kopen voor het laatste stuk.
We rijden Met Elly en Jules op hun M5 langs het kanaal weer terug naar Alkmaar.

Het was weer een gezellige dag met 150 km in een heerlijk zonnetje met niet te veel wind.

Filmpje

Untitled from STIJN DECEUNINCK on Vimeo.

Dit is een prachtig reclame filmpje voor de ligfietser.
Zo dit keer geen eigen avontuur maar een leuk filmpje van onze belgische vrienden

Thuis

Vandaag ben ik de Ierland gangers op gaan halen in IJmuiden.
De mannen zijn in 3 weken Ierland rond gereden.

Het was voor mij de eerste keer weer nadat ik terug was van vakantie dat ik weer een tocht maakte met mijn fiets.
De heen weg naar IJmuiden liep voorspoedig.
Met het windje schuin van achter is het lekker fietsen.
Snelheden van rond de 45 tot 50 km p/u zijn dan geen probleem.
Bij IJmuiden aangekomen dacht ik dat ik het wel zo kon vinden.
Gewoon de borden Engeland volgen...
Dan zie het bord Harwich staan en ga dat volgen.
Ik kom uit in een heel verlaten stuk haven.
Ik zie een man lopen die duidelijk bekent is in het haven terrein.
Doe mijn verhaal en dan vertelt deze man dat dit stuk al lang niet meer gebruikt wordt maar dat ze te lui zijn om de borden weg te halen

Ik moet een heel stuk terug en dan links af.
Daar aangekomen blijkt dat er een stuk van de haven is afgesloten ivm Sail.
Als de verkeersregelaar even de andere kant opkijkt rijdt ik toch maar de straat in.
Die komt uit bij een grote roll on roll off boot.
Als ik de naam van de boot zie denk ik eerst dat ik weer verkeerd zit.
Maar dan zie ik ze dan toch staan.
De 4 bikkels met Marian met camper als verzorgerster.

De wind is dan al behoorlijk aangetrokken en het devies is dan ook al gauw fietsen.
Kees begint meteen te verhalen als hij naast me komt rijden.
Wat we dan niet in de gaten hebben is dat onze snelheid nou niet bepaald hoog is.
Kees zijn meter is kapot en ik zit niet op te letten.
Wim komt gauw achter op rijden met de mededeling dat hij vanaf de boot zijn trappers nog niet heeft hoeven te bewegen :-)

Wim neemt ons op sleeptouw en dan komen we in een lekker tempo te rijden.
Op naar de Woude waar als vanouds de koffie ons weer heerlijk laat smaken.
Wim is als eerste van de 4 mannen weer thuis.
Na de koffie nemen we afscheid en rijdt ik met de 3 overgebleven Ierland gangers richting Alkmaar.
Als eerste neemt Kees afscheid net voor Alkmaar en is hij ook bijna thuis.
Even wat later gaan Cees en Ben samen er van door.
Cees moet nog naar Wieringen en Ben mag er dan nog even goed voor gaan zitten.
Hij rijdt dan nog door naar Friesland.

Ik ben dan nog 10 minuten onderweg.
En heb de eerste 95 km na de vakantie er ook weer opzitten.

Rondje Noord-Holland

Vandaag een rondje Noord-Holland gereden met Kees, Paula, Peter en onderweg nog Cees.
We vertrekken om 10 uur vanaf de Waerdse Tempel in Heerhugowaard.
Kees weet ons langs prachtige dijken en polders te leiden.
Het weer is ook prima en met een lekker tempo bereiken we Medemblik.
Even voorbij Medemblik worden we opgewacht door Cees.
Deze neemt ons mee naar voormalig eiland Wieringen.
Bij Cees doen we een lekker bakje koffie.
Na het eerste bakkie begint het bij Kees al weer te kriebelen.
De rest gaat toch nog voor een 2de bak koffie.

Na de koffie zetten we koers richting Den Helder,
Bij Den Helder zoeken we de kust op en rijden we heerlijk in het zonnetje met de wind mee richting de duinen.
In de duinen is het goed te merken dat het lekker weer is.
Iedereen is aan het genieten.
We kunnen toch nog redelijk door fietsen.

In Callantsoog houden we een kleine pauze.
We krijgen meteen belangstelling van diverse mensen.
De leukste was toch wel een duits echtpaar met hun kind.
Het kind stond over de rand van een van de fietsen te kijken, toen de vader vroeg wat zo'n fiets eigenlijk kost.
Het bedrag werd genoemd en meteen werd het kind van de fiets weg getrokken :-)

Na Callantsoog zijn we langzaam richting het Noord-Hollands kanaal gereden.
Na Schoorldam neemt Peter afscheid en rijd richting Bergen,
Bij Alkmaar neem ik afscheid van Kees en Paula.
140 km gereden .

De Geax Tattoo Light voldoet prima onder de Quest.
Loopt lekker licht en geef een lekker zoevend geluid.

Morgen de vergadering voor het velomobiel treffen in oktober.

Duinen en camping route

Vandaag een plotselinge vrije dag.
Dus even Kees gebeld met de vraag of hij vandaag nog op pad gaat.
Kees is altijd wel in voor een ritje en ik word om 10 ontboden in HHW voor een bakkie koffie.
Om half 10 van huis weg en op weg naar Kees.
Ik had even geen rekening gehouden met het feit dat er nu de Alkmaarse 4daagse is.
Ruim 3 km lang liepen de wandelaars links en rechts en ook midden op fiets en wandelpaden.
Dat schiet dus niet op.
Begrijp best dat mensen lekker willen wandelen, maar ga dan met z'n allen aan 1 kant van de weg lopen.

Dat Kees zin had om te fietsen was wel te merken.
Het hele huis zat vol met dames en 1 kleinzoon.
Dus Kees wilde wel weg :-)








Na de koffie zijn we op pad gegaan.
Door het Geestmerambacht richting het noorden.
In het Geestmerambacht is men al druk bezig met de voorbereidingen voor het Indian Summer Festival wat komend weekend plaats vind.

Na het Geestmerambacht door gestoken naar de duinen.
En heerlijk beschut door de duinen naar het noorden gereden.
Na Petten zijn we het binnenland weer in gereden.
Nog even bij de camping langs waar in oktober het Internationale Velomobiel treffen zal plaats vinden.
Gezellig gezeten met een lekker drankje en daarna op huis aan.

Naar Cyclevision

Vandaag was het vroeg op.
Het is om 7.45 verzamelen bij Kees.
Als ik aankom zitten Jan, Matthijs en Nico al aan de koffie.
We zitten gezellig maar om even over achten geeft Kees het sein van vertrek.
Marjan zal spoedig volgen met de camper om ons in Sloten te voorzien van koffie en soep.
We rijden in een lekker tempo naar pont Buitenhuis.
Dan een stuk door Spaarnwoude en zo komen we via Halfweg en Zwanenburg langs de Lijnderdijk valk voor Sloten uit.
Even het dorp door en we zijn op het terrein van Cyclevision.
Het is er niet erg druk eigenlijk is het er rustig.

De start van het 6 uurs critirium staat op punt van beginnen dus die zien we nog mooi starten.
Op Ymte staat vandaag geen maat.
De eerste uren met ruim boven de 56km p/u en na 4 uur fietsen is dat gezakt tot 55,3 km p/u.....
Dat zijn wel serieuze snelheden.
Als je bedenkt dat bij een pro tijdsrit het gemiddelde rond de 50 km p/u ligt maar daar stopt het na 1.5 uur fietsen.
Deze mannen houden dit dus gewoon 6 uur lang vol. Petje af.

In de tussen tijd wordt mijn fiets verschillende keren op de foto gezet.
De reactie zijn ook leuk om te horen.

We zitten met zijn allen gezellig bij de camper en Marjan zet een lekker bakje koffie en 's middags nog een kopje soep.
Ben uit Friesland zit er nog steeds bij.
Hij heeft een probleem om weg te komen.
Als hij eindelijk de gang naar zijn fiets wil maken vraag ik hem of hij geen soep moet.
En ja hoor eerst nog een bakkie soep en dan gaat Ben op naar Friesland.

Als in de middag de eerste druppels gaan vallen maken we ons op om naar huis te fietsen.
Jan uit Enkhuizen is er ook bij gekomen en met 6 velonauten zetten we koers naar het noorden.
Het tempo zit er goed in.
Het laatste stuk dat we met zijn zessen rijden gaat het dik boven de 40 km p/u en wordt het lekker warm in de Quest.
Net na de Woude nemen we afscheid van elkaar.
Kees en ik rijden richting Alkmaar de rest gaat via Driehuizen richting Hoorn.
Langs het Noord-Hollandskanaal zit Kees in de verte nog een bukker rijden.
We besluiten dat we die nog wel even willen inhalen.
Met 45 km p/u stuiven we hem voorbij.
In een opwelling probeert deze man nog aan te haken, maar als we dan nog even aanzetten tot 52 km p/u haakt hij toch snel af.

Het was een gezellige dag.
Voor de exposanten op Cycleision misschien niet het succes wat ze ervan gehoopt hadden.
Daarvoor waren er gewoon veel te weinig mensen.

Quasi

Vandaag kwamen de stickers voor mijn Quest binnen.
Met dank aan de firma Wigbout en Wigbout reclame voor de snelle services.
Eerst de fiets vet vrij gemaakt en daarna kon het grote plakfestijn beginnen.
Eerst nog wat onwennig maar langzaam aan begon ik de smaak te pakken te krijgen.

Het woord banaan zal voorlopig niet meer geroepen worden.
Daar zal wel wat anders voor in de plaats komen :-)
Heb zelf de fiets omgedoopt in Quasi.

Quasi

Na aanleiding van vele Quest rijders die een eigen ontwerp van hun fiets hebben gemaakt.
Wilde ik ook graag wat afwijken van de gele massa :-)
Nadat wat voorstellen gewikt en gewogen te hebben ben ik er wel uit.
Gisteren is de aanvraag voor de benodigde materialen de deur uitgegaan.
Nu is het even afwachten wanneer alles gereed is, zodat mijn fiets beplakt kan worden.

De naam heb ik dus al.
Hier is wel een en ander uit te halen.
Het is alleen nu te hopen dat ik niet op gegeten wordt door Yvonne uit Burgerbrug......

verlate post

Donderdag was ik samen met Marcel in Amsterdam te vinden.
Ik moest als getuigen verschijnen voor de rechtbank in Amsterdam.
De hoofdstad heeft nu niet een reputatie als veilige fietsen stalling.
Dus had ik Marcel gevraagd of hij op mijn fiets wilde passen als ik binnen was op de Prinsengracht.
Dat was een mooie uitdaging voor Marcel, 1 uur wachten :-)......

Afijn na dit gebeuren zijn we Puck gaan uitlaten. Dit is een hond waar Marcel af en toe oppast.
Puck vindt het fijn als Marcel langs komt dat is wel duidelijk.
Na het uitlaten zijn we Amsterdam uit gereden en richting Alkmaar gegaan.
Marcel wilde heel graag onze nieuwe hond bewonderen.
En zo op zijn weblog te lezen is dat wel gelukt :-)
Onderweg nog even een koffie stop en daarna weer op weg.
Tussen Purmerend en Alkmaar kreeg ik even een inzinking.
2 pakken chocomelk met druivensuiker leeg gedronken en nog wat water.
Dit heeft wel geholpen.
Ik drink dus nog steeds te kort onderweg.
Dwing mij zelf om steeds te blijven drinken, maar nog steeds te kort dus.

Helaas heb ik geen foto's van deze dag, maar op het weblog van Marcel is nog wel wat te zien.

Lekker ritje

Vandaag komt Kees eerst hier een bakkie doen en kennis maken met onze nieuwe hond, een Tatrahond.
Kees wordt luid en duidelijk door Widok begroet.
Kees is onder de indruk van ons "kleine" mannetje.


Na de koffie zetten we koers naar de Woude.
Ik had bij WIm een stuk lexaan besteld om daar het Schermer Scherpje van te maken.
Wim heeft de plaat al klaar liggen en al een scherm er uit geknipt.
Die kan meteen op mijn fiets.
Na de koffie willen we wegrijden als Elly aankomt op haar step.
Dus hup weer zitten en nog maar een bakkie.
Dan wordt het toch echt tijd om te vertrekken.
We rijden richting Purmerend.
Halverwege worden we ingehaald door een brommer.
Voor Wim is dit het sein om er maar een schepje boven op te doen.
Ik probeer mee te komen, maar moet halverwege toch afhaken.
Wim trapt vol door en in Purmerend ben ik hem even kwijt.
Na een korte omweg vindt ik de troepen toch weer.
En met zijn drieën rijden we richting Oosthuizen.
Daar heeft Kees nog een bestelling die afgeleverd moet worden.
Na deze korte stop zetten we weer koers richting de Woude.
Via mooie dijken in het Noord-Hollandselandschap komen we bij de stoplichten voor de weg naar Wormerveer.
Wim denkt wederom een sprint te maken om als eerste aan te komen bij het pontje.
Ik besluit dat ik nu vol met hem mee zal trappen en geef dus niet op.
De afstand is te overzien en met 55+ komen we aangeraced bij het pontje.
Bij Wim drinken we nog een lekker kopje thee.
Als Kees het sein geeft om te vertrekken zit ik eigenlijk nog heerlijk in het zonnetje.
We besluiten om nog een kop thee te drinken en daarna wordt het toch echt tijd om richting huis te rijden.

Bij Alkmaar neem ik afscheid van Kees om het laatste stukkie door Alkmaar te rijden.
Dat gaat dan nog bijna 2x fout.
De eerste keer wijkt een fietser steeds verder uit naar links ik toeter een paar keer en daar was meneer niet van gediend.
Als ik aangeef dat hij het zelf waarschijnlijk niet in de gaten heeft dat hij een afwijking naar links heeft bind hij in.
Nog geen kilometer verder kom ik door de bocht bij AZ een wielrenner tegenmoet die op de verkeerde weghelft fiets.
Hij weet mij nog maar net te ontwijken.
Daarna zonder problemen naar huis.

Koffie, koek, ijs en nog een keer koffietocht :-)

Vandaag met Sebastiaan, Jan en Wim op pad.
Om 10 uur meld ik mij in Driehuizen.
Daar staat de koffie klaar bij Sebastiaan en Wim heeft heerlijke roze koeken mee.
Na even bij geklets te hebben gaan we op pad, maar niet voordat we het nieuwe windscherm van Wim bewonderd hebben.
Wim geeft al aan dat het wind geruis in de oren behoorlijk is terug gebracht.
Waarschijnlijk is dit op Wim zijn blog wel te lezen.
Dan gaan we toch echt op pad. Sebastiaan neemt ons op sleeptouw mee en we slingeren door het mooie Noord-Hollandse polder landschap over dijken en door dorpen.
Bij Hoorn blijkt de dijk afgesloten te zijn ivm de marathon en worden we dus gedwongen een andere route te kiezen.
We komen uit in het centrum van Hoorn waar Jan ons trakteert op een overheerlijk, maar wel heel groot ijsje.
Zittend op het terras trekt een bonte stoet hardlopers aan ons voorbij.
Mijn hemel wat doen mensen zich zelf toch aan om hier aan mee te doen :-)
Je vraagt je af of dit voor hun wel gezond is.
Na deze korte onderbreking stappen we weer in en zetten koers naar Oostwoud.
Daar aangekomen lijkt het of de tijd heeft stil gestaan.
Ik was nog nooit bij Jan geweest en heb mijn ogen uitgekeken.
Wat een nostalgie, prachtig om dit te zien en Jan raakt niet uitverteld.
Er is teveel om in 1 keer te zien.





Van fietslampen tot aan olie en benzine blikken, wasstampers, zeepkloppers en nog veel meer aan toe.
Ook hier een lekkere bak koffie en daarna moeten de calorieën er toch af gefietst worden.
We zetten koers richting huis.
Bij Rustenburg neem ik afscheid van de groep en rijdt het laatste stuk alleen naar huis.
Na 94 km ben ik weer thuis.