Naar Dronten en terug

Vandaag ga ik met Kees en Wim naar Dronten.
Wim en ik hebben wat dingen die gedaan moeten worden aan onze Quest.
Wim gaat zijn lamp laten maken die los voorin hangt en nog wat kleine aanpassingen
Ik ga voor de grotere remtrommels om een betere remwerking te krijgen.

Om 8 uur meld ik me bij Majoor Kees in Heerhugowaard.
Samen gaan we naar Avenhorn om daar Wim op te wachten.
Wij zijn iets voor half 9 bij het tunneltje en even daarna komt Wim ook al aanrijden.
We praten even bij en gaan dan op weg.
Het is heerlijk weer en de kap kan eraf blijven.
We hebben de wind in de rug en bereiken al snel de andere kant van de dijk.
Lelystad vond ik altijd een crime om door heen te rijden, maar vandaag laten Kees en Wim zien dat het ook makkelijk kan.
Na Lelystad is Dronten zo bereikt.


Bij Velomobiel is het een kleurig geheel zo met al de body's aan de wand.
Als eerste gaat de Quest van Wim naar binnen.
Ik geef aan dat mijn fiets dus beroerd remt.
Volgens de mannen van Velomobiel hoeft dat dus niet en moet er dus meer aan de hand zijn dan alleen de kleinere trommels.
Dus veerpoot los en het wiel eraf. Dan blijkt dat mijn rechtertrommel maar voor 20% te werken, omdat de oplopende remschoen niet goed aansluit op de trommel.
Het linker wiel is wel iets beter maar ook niet optimaal.
Dit alles wordt vakundig opgelost waarna ik kan testen of dit het gewenste effect heeft.
Nou effect heeft het ik sta nu vele male eerder stil.
Ik besluit om daarom de grotere trommels nog niet te monteren.
Eerst maar weer eens kijken hoe de komende tijd werkt.


Wilfred kwam ook nog langs met zijn Quemo.
Hij wilde wel wat remproeven doen met Wim.
Hier bleek dat de grotere trommels nog steeds in het voordeel zijn, maar niet meer de grote verschillen die er eerst waren.



Na dat we afscheid hebben genomen van iedereen zijn we weer richting Noord-Holland gereden.
Na 193 km klim ik thuis moe maar voldaan weer uit mijn fiets.

100 km voor een stel schoenen

Vandaag komen Wim en Kees hier op de koffie.
Ik heb een vrije dag en heb Kees en Wim gevraagd of ze mee wilde naar Medemblik.
Volgens Wim hebben ze daar nog Sidi schoenen voor een schappelijke prijs.
Na de koffie gaan we oppad.
Kees voorop, want die weet een mooie route.
We vertrekken in noordelijke richting.
Komen op de Westfriese omringdijk te rijden en volgen deze tot aan Medemblik.
Het is een stukje om maar het is prachtig om te rijden.
Langs de Omringdijk wordt een nieuw slot met binnen plaats gebouwd.
Als alles goed gaat moet dat dit jaar afkomen.
Kijk hier verder voor meer info http://www.harenkarspel.nl/websites/common/download.asp?PropId=354

Als we de Koggenrandweg bereiken krijgt Wim het op zijn heupen.
De beuk gaat erin. Kees en ik proberen hem bij te halen, maar dat lukt niet.
Kees roept nog even dat de klim bij Den Hartog over de A9 nog een mogelijkheid zou kunnen zijn.
Als we de klim beginnen raakt ik Kees kwijt.
In de verte zie ik Wim nog wel en besluit er nog een schepje bovenop te doen.
Ook dit schepje mag niet baten. Wim is en blijft buiten bereik.
Aan het begin van Medemblik staan we op elkaar te wachten.
Dan gaan we gezamenlijk naar Salomo Bikes.
Wim en ik vinden daar een paar Sidi MTB schoenen voor een schappelijke prijs.
Meteen mijn spd plaatjes omgezet en met nieuwe schoenen de reis vervolgt.

In Medemblik trakteert Kees ons op koffie met gebak.
Kees is n.l. jarig vandaag. Kees nogmaals gefeliciteerd.

Na de koffie wordt het tijd om richting huis te gaan.
We rijden via mooie natuurgebieden zoals de Oostermare naar huis.
Thuis blijkt dat er toch nog 100 km onder mij zijn door gegleden.










foto van mijn nieuwe schoenen is door Wim gemaakt

Retourtje Amsterdam

Vandaag heb ik een beetje een druk programma.
Om klok slag 10 uur verlaat ik het huis en koers richting industrie terrein Beverkoog te Alkmaar.







Daar bestaat de Renault Dealer 50 jaar en heeft om de feest vreugde te verhogen 80 oldtimers uitgenodigd.
Deze staan verspreid over het terrein van Renault Dealer Stokman.
Het blijft een leuk gezicht al die oude auto's. Op dit soort momenten begint het bij mij ook te kriebelen.
Er staat een grote verscheidenheid aan type's.
Renault 4CV, de gewone 4, 5, 8, 10, 12, 14, 16, 25, Fuego's en Alpine.

Na dit mooi's te hebben aanschouwd heb ik mijn weg weer vervolgd.
Eerst naar Wim om onder het genot van een bakje koffie wat bij te praten en dan op weg naar Vos Racefietsen in Zwanenburg.
Wim heeft er zin in en schroeft het tempo lekker op.
Tussen de 35 en 40 km p/u bereiken we pont Buitenhuis.
Op het pont is het behoorlijk druk en we hebben aardig wat bekijks.
En stel dames is zeer geïntreseerd in onze fietsen en Wim weet een en ander goed uit te leggen.
Alleen 300 km per dag is wel wat veel hoor Wim... :-)

Na de boot slaan we links af richting Amsterdam - Halfweg.
Een stoere mountainbiker haakt aan bij Wim en probeert hem bij te houden.
Het ziet er wel grappig uit als je er zo achter rijdt.
Heel langzaam raakt hij toch op achter en besluit ik ook maar een duit in het zakje te doen.
Als ik naast hem rijdt roep ik dat als hij nog iets meer zijn best doet dat het dan wel gaat lukken.
Schakel nog een tandje bij en rijdt bij hem weg.:-)

Dan arriveren we in Zwanenburg bij Vos
Op internet wordt geadverteerd met Sidi schoenen en daar heb ik voor die prijs wel oren naar.
Had wel eerst wat twijfels, de site blinkt nu niet bepaald uit in schoonheid.
http://www.vosfietsen.nl/index.php scroll naar beneden en geniet
Ben zelf ook geen taal virtuoos, maar dit kan ik zelfs beter.
Gelukkig maakt de winkel veel goed.
We worden te woord gestaan door een aller aardigste dame
Helaas hebben ze wat ik zoek nu net niet in huis.
Wim adviseert dat ik beter nog een keer in Medemblik kan kijken.
Buiten eten we een broodje en dan wordt het voor mij toch tijd dat ik nog even gas ga geven.
Het is 14.00 uur en ik heb om 15.00 uur een afspraak in Amsterdam op de Csaar Peterstraat.
Gelukkig is het niet al te druk achter het centraal station en kan ik rustig doorrijden. Om 14.45 ben ik optijd voor de afspraak.
Mijn moeder woont hier in het verpleeghuis en zit in de tuin samen met mijn zus op mij te wachten.
Na een goed gesprek met de persoonlijke verpleegkundige van mijn moeder zeg ik moeders ook nog even gedag en ga dan op huis aan.

Ik besluit om weer achter het centraal station te rijden naar het Hempont.
Dat had ik dus beter niet kunnen doen.
In Zaandam ligt alles bij het station open en daar kun je niet langs.
Het wordt zoeken naar een andere weg.
Het blijkt dat je aan de andere kant van het spoor moet gaan rijden.
Uiteindelijk gelukt en het tempo zit er weer in.
Helaas niet voor lang want in Wormerveer is ook alles op de schop en is ook hier een omleiding.
Ik hobbel door wat straatjes om uiteindelijk bij de Forbo weer op bekent terrein te komen.
Dan gaat het van een leie dakje.
Ik bel om 17.45 vanaf Wormerveer naar huis dat ik 18.00 uur niet ga halen.
Geen paniek , want het eten is ook nog niet klaar.
Als ik om even over half 7 de straat in rijdt ben ik precies op tijd om aan te schuiven.

Remmen

Vandaag het besluit genomen om mijn remmen te laten vervangen.
Mijn Optima Lynxx was met schijfremmen uitgerust en remde goed.
Nu in mijn Quest heb ik al wel momenten gehad dat ik dacht, het mag wel iets feller remmen.
Na de test samen met Wim ben ik tot de conclusie gekomen dat de huidige remmen voor mij niet voldoen.
Dus Velomobiel gemailt met de vraag of ze de grotere remtrommels kunnen monteren.
Geen probleem en volgens Ymte slechts 1 uurtje werk.
Op 26 april krijg ik dus betere stoppers en meteen laat ik dan ook bredere velgen voor monteren.

Ik ga samen met Wim en Kees naar Dronten.
Als er nog meer mensen mee willen we zijn rond 8.30 bij het tunneltje van Avenhorn.

De foto's komen van Wim Schermer waarvoor dank

Knallende banden en remmen test

Vandaag samen met Kees op weg naar Wim.
Daar gaan we na de koffie eens kijken of de sporing van mijn fiets helemaal goed staat.
Ik zelf twijfel daar aan.

Eerst is Kees Wim aan het helpen een Geax Tattoo om het achterwiel te leggen.
Kees komt de kamer in en geeft aan dat ik de volgende patiënt ben.
Ik loop de garage van Wim in waar Wim net bezig is de achterband op spanning te brengen.
Wim denkt dat een klein beetje extra lucht ervoor gaat zorgen dat de band niet meer hobbelt op de velg.
Ik sta er na te kijken als de hiel van de band om de velg heen komt zetten.
Ik roep nog stop, maar dat is te laat.
Met een geweldige knal knapt de binnenband uit elkaar.
Mijn oren suizen zeker een minuut of 5.
Voor Wim is het 1 grote grap en ligt dubbel van het lachen.
Waarschijnlijk is dit geluid normaal bij Wim thuis want zowel Kees als Marian laten zich niet zien.

Daarna toch mijn fiets naar binnen voor een uitgebreide controle op de sporing.
Na veel meten een kijken blijkt dat mijn fiets helemaal top uitgelijnd is.
Het zit dus tussen mijn oren.

Dan eten we een broodje en gaan we voor een rondje op weg.
Als we richting pont Buitenhuis rijden stelt Wim voor om wat remproeven te doen.
We zorgen dat we precies naast elkaar rijden en houden 30 km p/u aan.
Dan op commando beginnen we beide vol te remmen.
Meteen wordt duidelijk dat de nieuwe remmen aanzienlijk beter remmen dan de oude.
En we besluiten nog meerdere keren dit te testen om een goed beeld te krijgen.
De laatste test doen we bij 32 km p/u en het verschil bedraagt zo'n 7,5 meter.
op de foto is het verschil goed te zien.
Ook kan Wim met deze remmen de voorwielen blokkeren.
Wat bij mij bij lang en na niet lukt.
Dit alles doet mij wel achter de oren krabben.
Ik vond dat ik geen grotere remtrommels nodig had omdat ik nooit in heuvelachtig gebied fiets.
Nu met deze proeven is wel duidelijk dat hier de veiligheid wel wat in gedrang komt.
Want wat is nu 32 km p/u in een Quest?
De afstanden zullen alleen maar groter worden bij toenemende snelheden.
Velomobiel maar eens vragen wat de ombouw gaat kosten, want met zulke grote verschillen in remmen kan dit net betekenen schade of geen schade.

Kees bedankt voor de foto's.

Rondrit Texel

Vandaag staat de tourtocht naar Texel op het programma.

Vroeg uit de veren, maar dat is voor mij geen probleem.
Om 7 uur zit ik in de fiets en ben op weg naar Kees in Heerhugowaard.
Daar staat om 7.30 uur de koffie klaar.
Tegen 8 uur is Wim ook van de partij en krijgt ook nog gauw een bakkie, want we moeten op weg naar Twisk.
Daar zouden we volgens planning rond 9 uur zijn.
Kees heeft een lekker tempo en zo bereiken we Twisk om 9 uur precies.
Daar zit iedereen al aan de koffie.
We schuiven bij en ik doe een voorstel rondje.
De meeste mensen zijn voor mij onbekende, maar al gauw is het een gezellig groepje.
Dan wordt het vertrek sein gegeven en kunnen we op weg.
Het is een bonte stoet aan liggers.
Ik zie Alleweders, Mango's, M5 en Questen.
Op weg naar Den Helder rijden we een groepje wielrenners achterop.
Cees komt onze groep met een behoorlijke snelheid voorbij en we sluiten aan.
We passeren de groep wielrenners dan ook met speels gemak :-)

Bij de eerste rustplek net voor Den Helder blijkt dat bij de nieuwe Quest van Wim de koplamp is verdwenen. Met een tie-wrap wordt het provisories vast gezet.

Bij de boot in Den Helder sluiten nog wat mensen aan zodat de groep uiteindelijk uit 17 mannen en vrouwen bestaat.

We moeten even wachten en kunnen dan de boot op.
Op Texel rijden we in een lang gerekt lint langs de kust.
We zien prachtige natuurgebieden.
Af en toe een stop om wat te eten en wat foto's te maken.
Aan de andere kant van eiland komen we aan in Cocksdorp.
Daar drinken we met de hele groep koffie met appelgebak en slagroom.
Over belangstelling hebben we niet te klagen.








Dan wordt het tijd om door de duinen weer richting de boot te gaan.
In de duinen hebben we niet veel last van de wind, maar zodra het wat opener wordt is het goed te merken dat het nog steeds behoorlijk waait.

Op de boot wordt duidelijk dat de groep zich na Den Helder zal splitsen.
De grootste groep rijdt nog richting Twisk.
Wij rijden met 4 man langs het Noord-Hollands kanaal richting Alkmaar.
We hebben de wind pal tegen.
Kees neemt het voor touw en met toch nog een gemiddelde van rond de 28 km p/u bereiken we Alkmaar.
Hier neem ik afscheid van de andere en ben ik na 167 km weer veilig thuis.