Eindelijk weer

Vandaag moest het toch maar weer eens van komen.
Na alle hectiek had ik wel zin in een rit met Kees.
Gisteren was ik onderweg Sebastiaan al tegen gekomen en ook hij had zin in een rit met de majoor.

We besluiten om naar de dwangburgt Nuwendoorn te rijden.

Daar is vandaag open dag.
Deze plek zijn we al talloze keren langs gereden over de westfriese omringdijk.
Maar vandaag gaan we er eens een kijkje nemen.
Bij aankomst is er gratis koffie met koek.
Ook is de compagnie van Brederode aanwezig met een kampement.
Daar is een hoop tijd en werk ingestoken.
Kees gaat samen met Sebastiaan de toren beklimmen.
Dat is voor iemand met hoogte vrees niet aan te raden.
Alle trappen en bijna alle vloeren zijn van het type gaasvloeren.
Dat is dus niets voor mij.

Na dat we hier uitgewaaid zijn wil ik nog wel een stuk verder rijden, maar niet boven op de dijk.
De wind is behoorlijk aangetrokken en ik heb geen zin om met fiets en al van de dijk geblazen te worden.
We rijden door Enigenburg naar Sint Maarten en zoeken daar het NH kanaal op.
Dan is het een rechte streep terug naar Alkmaar.
Sebastiaan zet eens flink aan en is in een mum van tijd weg van ons.
Ik besluit de achtervolging in te zetten, maar merk dat het sturen naar links wat moeizaam gaat.
Het zal toch niet……. de 4de lekke band zijn deze week??
Ik kom tot net even boven de 50km p/u harder wil niet.
Thuis aangekomen blijkt toch dat rechts voor lek is.
Idd de 4de keer deze week.
Het is dus tijd voor een setje vers rubber.
Tijdens de koffie biedt Kees aan om ze morgen te komen brengen.
De mannen helpen nog even mee met een haast onmogelijke puzzel een gaan dan op huis aan.

Nog even een foto van Kees zijn blog gehaald.
Het is een foto van mijn racekap.
Ik fiets daar nu zo'n 2 weken mee en ik moet zeggen ik wil hem nu al niet meer kwijt.
Behalve snelheid biedt de kap ook veel comfort.
Geen regen en kou meer in de fiets.
Heerlijk gewoon.