Het RIS syndroom

Vandaag even op en neer naar Purmerend.
Een lekker bakkie koffie drinken bij zus lief.
Er stond wel een straf windje maar in de fiets voel je daar niet zoveel van.

Bij het verlaten van Alkmaar onder de Leegwaterbrug door kreeg mijn hart even een kleine versnelling....
Er kwamen van de andere kant 2 bromfietsers aan die meer aandacht hadden voor elkaar dan voor de overige weggebruikers.
Pas op het allerlaatste moment kon hij me ontwijken.
Ik zag me geest al dwalen...

Maar gelukkig goed afgelopen en de weg vervolgt.
Tussen West-Grafdijk en Purmerend zag ik in de verte een fietser gaan.
En ja die moest ik natuurlijk in gaan halen.
Dat werkt wel verslavend om dan in een redelijk tempo een racefietser voorbij te gaan.

In Purmerend zoals gezegd aan de koffie en daarna een lekker broodje.
Ik moest blijven eten omdat mijn nichtje dat wel heel erg gezellig vindt.
Meteen even een afspraak met deze tante gemaakt.
Als haar cijfer voor rekenen op haar volgende rapport en 6 of hoger is wacht haar een beloning.
Maar als ze een beetje volgens de familie traditie leert kan ik het geld wel in mijn zak houden :-)

Op de terugweg door Purmerend kwam ik achter de bereden Politie te rijden.
Doordat ik op diverse blogs gelezen had dat paarden en een Quest niet goed samen gaan er eerst maar eens rustig achter gebleven.
Dit duurde me eigenlijk iets te lang en contact gezocht met de beide dames boven op het paard.
Vriendelijk gevraagd of ik er langs mocht.
Geen probleem zeiden de dames in koor. Ik heb toen meteen aangegeven dat paarden dit soort fietsen niet echt leuk vinden.
Maar omdat het politie paarden waren had ik er wel vertrouwen in.
Bij het passeren schrokken ze wel iets maar waren ook meteen weer onder controle en kon ik mijn weg vervolgen.
BTW een paard is wel heel erg groot als je er zo laag langs rijdt.

Langs het kanaal kwam ik nog weer een racefietser tegen en ook die moest ik dus voorbij.
Ik begin straks ook besmet te raken met het RIS virus.


Al met al lekker uitgewaaid en na 65 km weer thuis.