Strips

Vanmorgen zoals gebruikelijk op de koffie bij Wim.
Even weer bij praten over de nieuwste ontwikkelingen.
Gelukkig was onze grote vriend Kees ook van de partij.
Het deed mij goed hem samen met zijn Quest weer te zien.

Zoals op het blog van Wim al te lezen was hadden we vorige week het idee om de bodem te beschermen tegen verkeersdrempels e.d.
Spraken we vorige week nog over een strip van gegoten rubber.
Nu kreeg Wim het idee om geen rubberstrip te plakken, maar een stukje lexaan.
Dat is ten eerste een stuk dunner en waarschijnlijk ook slijtvaster.

Nadat Wim de onderkant eerst keurig heeft schoon gemaakt.

Wordt eerst plakband aangebracht zodat een en ander ook weer gemakkelijk kan worden verwijderd.
Op het plakband plakken we met secondenlijm de strook rond de voeten gaten en voor de voorwielen.
Uit eerdere test is al gebleken dat dit een zeer comfortabel effect heeft.
De wind wordt hierdoor n.l. over de voeten gaten getild.
Waardoor de koude wind weg blijft.

Nadat dit gedaan is plakken we op de zelfde wijze ook een smal strookje lexaan op de kettingtunnel.

Als ik vertrek bij Wim krijg ik wel de boodschap mee dat ik het wel meteen even moet gaan testen.
Dus moedwillig met je Quest over een drempel schuren.
De drempel waar dat altijd bij gebeurt ligt bij mij voor de deur.
Deze keer de drempel niet schuin genomen, maar recht er overheen.
Een raspend geluid blijft dan ook niet uit.
Dan de fiets op zijn kant en kijken of een en ander gewerkt heeft.
Aan het lexaan is te zien dat er contact is geweest met de stenen in het wegdek.
Voor de rest niets te zien.
De strip zit nog waar we hem geplakt hebben.
Mooi systeem dus want als het lexaan straks versleten is plakken we zo weer een nieuw stukje.
Daarbij is lexaan ongeveer 10x sterker dan de body van de Quest.

Gladheid

Eindelijk weer eens een blog bericht van mijn kant.
Dat wil niet zeggen dat ik niets mee maak, maar ik gun mij vaak de tijd niet om dit nog op mijn blog te zetten.
Ben druk met van alles en nog wat.

Maar dit wilde ik nog wel even kwijt.
Vanmorgen moest ik om 8 uur op de zaak zijn.
Lekker op weg met een aardig gangetje.
Op een bepaald punt in Alkmaar kom ik langs de Noordervaart te rijden en hoor ik een hoop sirenes.
Ik zie nog wat fietsers voorzichtig rijden en de een na de ander roept na het is glad hoor.
Kijk dat noem ik nou vriendelijk.
Mensen die elkaar waarschuwen voor naderend onheil.
Het was nodig ook want het was echt spekglad.
Na dit gladde stuk ook nog wat mensen gewaarschuwd.

Na het fietstunneltje zag ik waar alle toeters en bellen heen waren gereden.
Er waren op dat punt twee bromfietsers onderuit gegaan.

Zo zie je maar men denkt dat het lekker aan het dooien is, maar de vorst krijgt nu pas de kans om uit de grond te komen.
Samen met het vocht uit de smeltende sneeuw geeft dat een gevaarlijke situatie.
Weest dus de komende dag of dagen gewaarschuwd.

Eindelijk de winkel is open

Eindelijk is het dan zo ver.
De webwinkel is online.
Na wat avonden overleggen met Wim en Sebastiaan zijn Kees en ik eruit.
Het digitale gedeelte neem ik voor mijn rekening en Kees doet de garage en verzending.
De tijd zal ons leren of deze formule op deze manier werkt.
Na heel wat uurtjes winkel vullen, is wat anders dan vakkenvullen, staan de meeste producten nu dan online.
Het enige waar we nog op wachten is onze inlogcode voor iDeal.
Dat moet nu binnen enkele dagen komen.

Dus medeliggers zoek je nog een goed adres voor banden en onderdelen klikkerdeklik en je vindt ze.
Mocht je een product zoeken wat niet op de site staat mail ons dan.
We kunnen dan altijd kijken of we voor je het onderdeel kunnen bemachtigen.

Veilig

Vanmorgen ga ik zoals gebruikelijk samen met Kees bij Wim op de koffie.
Na alle lofuitingen van de afgelopen dagen wil ik de storm strip nu wel eens met eigen ogen aanschouwen.
Het ziet er prachtig uit. Een mooi staaltje van vakmanschap.
Ik besluit om mijn fiets ook maar uit te rusten met dit vernuftig stukje huisvlijt.
Samen met Wim maken we de strook op maat en plakken die precies in het midden van de fiets.

Als ik na de koffie langs het Alkmaardermeer naar huis rijdt merk ik het verschil meteen.
Het trekken aan de fiets is voor een heel groot deel verdwenen.
De Quest rijdt merkbaar rustiger.
Waardoor ik ook rustiger in mijn fiets ga zitten.
Werd er op de heenweg nog af en toe flink aan getrokken.
Op de terug reis is daar niets van te merken.
De wind staat haaks op de fiets.

Deze nuttige wind breker is bij Wim te koop in zijn webwinkel

Puzzelfoto

Ik kreeg gisteravond laat een foto opgestuurd van een persfotograaf
Met de vraag of ik wist wie er op de foto staat.
Nu herken ik wel een paar mensen, maar sommige ook niet.
Als iemand mij hiermee kan helpen graag

Ik herken van links naar rechts.
Mick ? , Sebastiaan Talsma, ? , Arnold Stokkel , ? , Matthijs Leegwater , ? , ? , ? , ? , ?

Wie o wie heeft een aanvulling?

Oliebollentocht 2011

Eindelijk is het dan zover de oliebollentocht 2011.
Na weken van voorbereiding konden we dan eindelijk vandaag van start en kijken of al onze ideeën klopte met de werkelijkheid.
Want je kunt nog zoveel voorbereiden in de praktijk blijken sommige dingen toch anders uit te pakken.
Het gaf ons als organisatie toch wel een beetje spanning.
De teller stond bij voor inschrijving al op ruim 130 velomobielen.
Het was dus zaak om alles goed en soepel te laten verlopen.
Tuurlijk blijven er altijd wel dingen die verbeterd kunnen worden, maar de dag terugkijkend kunnen dat er niet heel veel zijn.
Als ik alle berichten op twitter en diverse blog's lees dan kan ik niet anders concluderen dat onze opzet geslaagd is.

Het "nadeel" om in de organisatie te zitten is dat ik eigenlijk geen tijd heb gehad om wat leuke foto's te maken.
Of ik gaf mij daar geen tijd voor…
Maar op diverse blogs zijn aardig wat leuke foto's te vinden.
Hopelijk mag ik daar gebruik van maken :-)

Nu dan nog even een stukje hoe ik de dag beleeft heb.
's Morgens om 6 uur gaat de wekker.
Brood smeren (niet opgegeten) en fiets pakken en op naar Schermerhorn.
Als ik daar om 7.30 uur aankom zitten de slapers al lekker aan het ontbijt.
Na een bak koffie zorgen we dat alles in gereedheid is om de grote stroom inschrijvers, die gaat komen, aan te kunnen.
Ook druppelden de eerste verslaggevers van radio, tv en krant binnen.
We geven interviews af en er heerst een lekker ongedwongen sfeer.
Dan kruipt de tijd ongemerkt snel naar 11 uur.
Klokslag 11 uur rijden we dan met de eerste groep weg bij de sporthal.
Ondanks dat het tempo niet hoog zou liggen blijkt dat achter in de groep, zoals bekent, het tempo veel hoger is.
We slingeren ons langs de vele dijken die Noord-Holland rijk is.
Het is een prachtig gezicht om zoveel velomobielen achter elkaar te zien.
Door de Rijp is het of er een invasie plaats vind.
Het is een waar spektakel.
De diverse TV ploegen staan langs de route om alles in beeld te vangen.
Bij de Rijpereilanden in de Rijp is de stop met koffie en appeltaart.
Lekker de tijd om bij te kletsen met bekende en onbekende fietsers.
Ook hier volgen nog weer wat interviews met de pers.
Dan nog een laatste stuk fietsen naar de Noordervaart waar onze recordpoging gaat plaats vinden.
Het blijkt dat we vergeten zijn om door te geven hoe we dit gaan organiseren.
We staan met z'n allen in de meest groene file.
Volgens enkele de leukste file van het jaar.
Uiteindelijk is het toch nog goed gekomen.
Volgens onze telling lijkt het om 151 fietsen te gaan.
Dan steken we na de recordpoging netjes de provinciale weg over.
Met behulp van wat verkeersregelaars en de stoplichten gaat dit prima.
In de sporthal staat dan de erwtensoep klaar.
Piet is druk bezig met het bakken van de oliebollen en als die binnenkomen laten die zich ook prima smaken.
Om 17 uur rijd ik naar huis voor wat eten en een warme douche.
Ik ben nog maar net thuis of de telefoon gaat.
Het is mijn nicht uit Amsterdam die vraagt of ik er nu maar eens mee wil stoppen met op de radio te komen.
Het blijkt dat we ieder uur te horen zijn geweest op RTVNoord-Holland
Na het eten nog weer even terug voor de na klets.
Als om 22 uur de meeste hun bedje opzoeken in de sporthal ga ik moe maar voldaan ook naar huis.

Hieronder zal ik alle links en reacties plaatsen die mij als PR man bekent zijn.
Helaas geen foto's maar die zijn op de diverse blogs wel te vinden.

Op Twitter
Hans Huijgen (@lighans)
28-12-11 11:24
We gaan bijna. Groep a en b zijn al op weg. Strakke organisatie. #obt2011

Ligfiets (@Ligfiets)
28-12-11 15:23
RT @MoniquevdKamp: “@CathelijneX: We fietsen in de DuoQuest #velomobiel #ligfiets #obt2011 link

Ligfiets (@Ligfiets)
28-12-11 15:08
RT @BrandweerQuest: #obt2011 #ligfiets het lijkt wel de start van de 3 uursrace. #spanning #opwinding tinyurl.com/82wkr4b

Marc van Waardenburg (@mavawa)
28-12-11 10:11
9u30 gearriveerd op #obt2011, 175 km, 30 kmu gem. Straks nog 50 km pic.twitter.com/0xaV0Q2d

Marloes Dries (@Mango54)
28-12-11 10:15
yfrog.com/h7va4loj gezellige drukte voor de #obt2011. Lekker warm nu, buiten niet door de wind.

Theo van Goor (@BrandweerQuest)
28-12-11 18:54
#ligfiets Bedankt alle organisatoren, medewerkers en vrijwilligers van de #obt2011 Noord Holland. Alles wat te was super en beregezellig

Tim Rijken (@FerociousFAW)
28-12-11 19:01
#OBT2011 Organisatie bedankt, ik heb genoten, zat in groep B en het ging eerst een beetje hard voor mijn #alleweder maar kon bijblijven TOP!

Marloes Dries (@Mango54)
28-12-11 19:26
Weer thuis na #obt2011. Organisatie en vrijwilligers bedankt, het was top! Ook weer heel wat medevelomobilisten gesproken, altijd weer leuk.

de Foto's
de FOTO'S

Blog's
Quest nr1

Wim Schermer

Pe Komen en TV held :-)

Radio en TV
Noordhollandsdagblad Video

Noordhollandsdagblad alle edities (op het blog van Matthijs)

Deze is wat lastiger.
RTVN-H radio klik op deze link.
Dan in het filmscherm naar Noord-Holland Nieuws 28 december 2011 08:00:00
En op 41:45 begint het interview voor radio

Oliebollentocht 2011 de laatste vergadering

De laatste vergadering voor de obt2011
Nu ook alle vrijwilligers erbij zodat we gaan proberen straks alles zo glad mogelijk te laten verlopen.
Als een ieder zich 's morgens aan de aanwijzingen houdt dan moet het allemaal wel lukken.
Wij nemen in ieder geval een goed humeur mee en als iedereen dat doet dan gaat het een hele gezellige dag worden.

Een belangrijk punt is het inschrijfformulier dat je krijgt bij inschrijving.
Dit is je portemonnaie voor deze dag.
Vergeet hem dus niet mee naar binnen te nemen bij de koffiestop.
Geen formulier is geen koffie met gebak.

Hier onder dan nog even alle tracks.
Als zoveel mogelijk mensen deze in hun gps zetten dan kan verkeerd rijden haast niet mogelijk zijn.

..........De tracks:
In google maps


GPX voor gebruik met GPS apparatuur


En voor Google Earth

geen koffie

Normaal gesproken is er op maandagmorgen traditie getrouw altijd koffie op de Woude.
Wim heeft gisteren laten weten dat hij er vanmorgen niet zou zijn.
Dus planning gewijzigd en een andere invulling van de dag gemaakt.
Dan eerst maar eens een flinke wandeling gemaakt met onze "fifi"

Groot rondje Geestmerambacht.
Na daar 1,5 gelopen en gespeeld te hebben gaan we beide weer op huis aan.

Vorige week de wagon nog gewassen maar ook dit mocht , met alle klei op de wegen, nu wel weer gebeuren.
's middags komt Kees "de majoor" nog langs om ook aan zijn cafeïne verslaving te gemoed te komen.
Kees is op missie zoals hij zelf zegt.
Na wat doorvragen blijkt dat Kees een rendez-vous te hebben met de muis.
Als Kees op weg gaat zeg ik nog doe haar de groeten.
Het blijkt dat ze geen vast punt hebben afgesproken in het winkelcentrum.

Als ik een kwartier later met ons schaap naar buiten ga en ik nog maar net het park in ben zie ik de muis met honden al aankomen.
Echter zonder Kees…
Ik bel Kees om te vragen waar hij is.
Hij neemt zowaar in 1x de telefoon op.
Even gidsen en dan is Kees ook van de partij.
Nog ff een foto en dan vervolg ik lopend mijn weg.
Helaas niet gefietst maar wel genoten.

Het nog wel even over de aanstaande oliebollentocht gehad.
En volgens ons liggen we goed op schema.
Alle puzzelstukjes passen nog precies.

op de koffie

Vanmorgen op de koffie bij bendeleider Wim.
Als ik van huis weg ga is het wereldje klein.
Een dikke mist hangt over de stad.
Buiten de stad is het zicht nog minder.
Als ik bij het pontje van de de Woude aankom blijkt dat hij er voor groot onderhoud uit de vaart is.
Ik word over gevaren in een roeibootje naar het eiland.
Bij Wim smaakt de koffie weer heerlijk en onder het genot van dit lekkers komen de nieuwe ontwikkelingen in een stroom voorbij.
Alles over deze nieuwe ontwikkelingen is te volgen op Wim zijn blog. Klik hier.
Kees toont nog even de nieuwe band.
Wat in mijn ogen een heel breed monster is.
Bij nadere bestudering komen we tot de conclusie dat deze band heel erg goed bij Kees past.
Na de koffie zetten we beide koers richting Alkmaar.
Het zicht is nog steeds slecht.

Aanstaande zaterdag komt het organiserend comité van de oliebollentocht bij een om nog weer wat puntjes op de i te zetten.
Er zijn nu al zo'n 60 velonauten aangemeld.
Dus wacht niet langer of twijfel niet langer en meld je aan en doe mee.
Aanmelden kan je hier doen. http://www.ligfiets.net/event/2755/oliebollentocht-2011.html

Koffie bij de Dacpan

Vandaag stond er een koffie afspraak op het programma bij de Dacpan in Heerhugowaard.
Het was voor mij niet meteen duidelijk waar dit was dus Zeep Kees maar even gebeld.
Ik was nog vroeg genoeg en ben dus door gereden naar Kees.
Daar was Pe ook al aanwezig.
Even later sluit ook Sebastiaan aan.
Dan gaan we achter Marian in haar Alweder aan naar de Dacpan.

We worden daar heel vriendelijk ontvangen in een prachtig ruim restaurant.
Ook Elly is daar , dit keer zonder Jules, aanwezig.
De grote bende van Wim is bijna compleet.
We missen alleen nog Wim.
Wim maar even gebeld en hij is door Marian keurig naar het restaurant geloodst.
De koffie met appeltaart en slagroom smaakte prima.
Deze werd ons aangeboden door Marian.
Waarvoor nogmaals dank.
Tijdens de koffie komen diverse onderwerpen aanbod.
Wim licht een tipje van een sluier op over nieuwe ontwikkelingen.

Sebastiaan, Kees en ik hebben het nog even over de oliebollentocht.
We hebben nog een paar weken en dan gaat het spektakel van start.
Ik heb al contact met het jeugdjournaal en vanmiddag ook met omroep Max.
Zodat de jongste en oudste velomobilist goed bediend worden.

ook mijn snor passeert nog even de revue.
Ik bedank alvast Sebastiaan voor het sponsoren van deze aktie.
Hopelijk voelen nog meer mensen zich geroepen.
Meer hier over is te lezen in mijn vorige post.

1x geen fiets bericht

Het is Movember, de maand die vroeger bekend stond als November en die nu bestemd is om snorren te laten groeien, bewustzijn te creëren en geld in te zamelen voor de gezondheid van de man, in het bijzonder voor prostaatkanker. Ik stel mijn bovenlip gedurende 30 dagen ter beschikking om gezondheid en welzijn van mannen onder de aandacht te brengen. Mijn Mo (Snor) zal het onderwerp van gesprek zijn en zal ongetwijfeld lachsalvo’s opwekken, dit alles om mensen bewust te maken en om geld in te zamelen voor onderzoek naar prostaatkanker.

Waarom ben ik zo betrokken bij de gezondheid van de man?
• Elke 4 uur sterft in Nederland een man aan prostaatkanker
• In Nederland is prostaatkanker bij mannen de meest voorkomende vorm van kanker
• In Nederland krijgen jaarlijks 9500 mannen te horen dat ze prostaatkanker hebben
• In Nederland leven 73000 mannen met prostaatkanker
• In Nederland sterven elk jaar 2500 mannen aan prostaatkanker
• En natuurlijk onze eigen situatie

Ik nodig je uit om mee te doen: door voor mijn snorgroei online een gift te doen op http://mobro.co/Robbedoes

Geld dat via Movember ingezameld wordt maakt een tastbaar verschil voor de levens van anderen, dankzij de Movember Stichting en onze gezondheidspartner, het NKI.

Indien je meer wilt weten over hoe je kan helpen om Movember te steunen, neem een kijkje op de Movember website www.facebook.com/MovemberNetherlands/posts/137713122965317.

Bij voorbaat dank dat je mij wilt helpen om gezondheid en welzijn van mannen onder de aandacht te brengen.


Rob Kaag

Doe alsjeblieft een gift op: http://mobro.co/Robbedoes

Een mooi rondje Waterland

Wim had het plan opgevat om een groot rondje Waterland te rijden.
Om even over half 10 rij ik het pontje bij de Woude op.
Even later komt Kees ook binnen vallen.
Na de koffie gaan we op weg om bij Purmerend Elly en Jules op te pikken.
Halverwege de weg naar Purmerend is er bij Wim ineens de snelheid helemaal uit.
Het blijkt dat zijn pedaal is los geschoten.
Hoe een en ander komt en is opgelost is uitgebreid te lezen op het blog van Wim.
Bij vertrek had ik al aangegeven dat er toch nog een flinke wind staat.
Als bij Purmerend Elly en Jules aanhaken merkt ook vooral Elly dat de wind grip op haar en haar fiets krijgt.
We besluiten dan al om straks Marken links te laten liggen.
Met Kees voorop houden we een fijn tempo vast.
Net voor Edam haakt ook Pé aan en samen gaan we naar Volendam.
Besloten wordt om op de dijk voor de verandering eens koffie met gebak te nuttigen.
Achteraf niet zo'n goed idee…
Toeristen zien onze fietsen aan als speelgoed en kunnen er maar niet met hun tengels vanaf blijven.
Op mijn vraag aan een heer of ik ook even aan zijn vrouw mag komen komt geen antwoord.
Ben er maar niet vanuit gegaan dat wie zwijgt stemt toe……
Na de koffie die door Jules werd betaald, waarvoor nogmaals dank, gaan we door Monnickendam op weg naar Durgerdam.

Na Durgerdam sluit ook Wim weer aan.
We nemen afscheid van Elly en Jules en wij gaan via Landsmeer door naar Purmerend.
Daar neemt ook Pé afscheid en met ons drieën rijden we naar de Woude.
Daar koop ik bij Velomobielonderdelen.nl 2 stukken neopreen om het instapgat mee te bekleden.
Nu naar bijna 2 jaar komen daar wat beschadigingen en ik wil wel eens af van het inregenen.
Na bijna 130 km moe maar tevreden weer thuis.

De kleine grote wereld in

Eindelijk weer eens een blog bericht van mij.
De afgelopen periode stond in het teken van de behandelingen van Karin.
Nu de behandelingen klaar zijn krijg ik weer meer tijd om te fietsen.
Zoals gebruikelijk op maandag ga ik eerst op de koffie bij Wim.
Net buiten Alkmaar valt het mij op dat de wereld hier wel heel klein lijkt.

Maar het zicht is redelijk en na 17 km sta ik bij Wim voor de deur.
Daar schuift later ook Kees aan.
We krijgen een mooi verslag van Wim zijn prestatie afgelopen zondag.
Hij heeft de wedstrijd Lelystad - Enkhuizen - Lelystad gereden in een top tijd.
Met een gemiddelde van 53.6 km p/u.
Ik neem daar mijn petje vooraf.

Na de koffie gaat Kees weer terug naar zijn werkplaats en besluit ik om eens een lekker rondje weg te rijden.
Ik wilde wel weer eens over de dijk bij Volendam.
In Volendam rijdt ik gewoon over de weg met het verkeer mee.
Bij 1 van de rotonde's die Volendam rijk is denken 2 fietsers dat ik daar niet mag rijden en nemen voorrang.
Ik heb wat verwensingen naar hun hoofd geslingerd, maar ben bang dat ze me 1 niet gehoord hebben door de racekap en 2 dat het geen enkele uitwerking zal hebben op hun verkeersgedrag.
Over de dijk langs diverse toeristen kom ik op het stille gedeelte van de dijk,
Hier valt juist weer op hoe groot de wijde wereld wel niet is.

Na edam zoek ik de dijk weer op om zo via een omweg weer naar Alkmaar te rijden.
De wind is in de tussen tijd wel wat meer aangetrokken, maar met de kap op merk ik hier niet veel van.
na 82 km sta ik weer thuis.

FF de benen los

Vanmorgen eerst op verjaardagsvisite bij Wim.
Bij een heerlijk bakje koffie gezellig zitten praten over alles wat maar met de Quest te maken heeft.
Veel nieuwe dingen die uit het brein van Wim ontsproten zijn hebben de weg al gevonden naar menig Quest en Mango rijder.
De een wat kostbaarder dan de ander maar eigenlijk allemaal dingen die het fietsen makkelijker maken.
Dus bij Wim op de koffie is net zoiets als in de wachtkamer zitten bij de verloskundige.
Steeds maar weer nieuwe geboortes (uitvindingen), maar net als bij een zwangerschap zijn dat dingen die je nog niet met iedereen wil delen…..
Volg Wim zijn blog en zodra de eerste weken van spanning voorbij zijn worden ze wel wereldkundig gemaakt.

Na de koffie nog even over de Zaanse Schans gereden.
Dat blijft leuk om te doen.
Dit keer er maar eens een filmpje van geschoten.
Geen grote kwaliteit maar het geeft weer hoe er gekeken wordt naar de Quest.
Zeker de Kaas Quest zoals de mijne geeft veel bekijks.
Na 60 km weer thuis en zijn de vakantie spieren weer lekker los.

Eindelijk weer

Vandaag moest het toch maar weer eens van komen.
Na alle hectiek had ik wel zin in een rit met Kees.
Gisteren was ik onderweg Sebastiaan al tegen gekomen en ook hij had zin in een rit met de majoor.

We besluiten om naar de dwangburgt Nuwendoorn te rijden.

Daar is vandaag open dag.
Deze plek zijn we al talloze keren langs gereden over de westfriese omringdijk.
Maar vandaag gaan we er eens een kijkje nemen.
Bij aankomst is er gratis koffie met koek.
Ook is de compagnie van Brederode aanwezig met een kampement.
Daar is een hoop tijd en werk ingestoken.
Kees gaat samen met Sebastiaan de toren beklimmen.
Dat is voor iemand met hoogte vrees niet aan te raden.
Alle trappen en bijna alle vloeren zijn van het type gaasvloeren.
Dat is dus niets voor mij.

Na dat we hier uitgewaaid zijn wil ik nog wel een stuk verder rijden, maar niet boven op de dijk.
De wind is behoorlijk aangetrokken en ik heb geen zin om met fiets en al van de dijk geblazen te worden.
We rijden door Enigenburg naar Sint Maarten en zoeken daar het NH kanaal op.
Dan is het een rechte streep terug naar Alkmaar.
Sebastiaan zet eens flink aan en is in een mum van tijd weg van ons.
Ik besluit de achtervolging in te zetten, maar merk dat het sturen naar links wat moeizaam gaat.
Het zal toch niet……. de 4de lekke band zijn deze week??
Ik kom tot net even boven de 50km p/u harder wil niet.
Thuis aangekomen blijkt toch dat rechts voor lek is.
Idd de 4de keer deze week.
Het is dus tijd voor een setje vers rubber.
Tijdens de koffie biedt Kees aan om ze morgen te komen brengen.
De mannen helpen nog even mee met een haast onmogelijke puzzel een gaan dan op huis aan.

Nog even een foto van Kees zijn blog gehaald.
Het is een foto van mijn racekap.
Ik fiets daar nu zo'n 2 weken mee en ik moet zeggen ik wil hem nu al niet meer kwijt.
Behalve snelheid biedt de kap ook veel comfort.
Geen regen en kou meer in de fiets.
Heerlijk gewoon.

Molentocht

Eindelijk kon ik weer eens mee met een leuke tocht.
Georganiseerd door Kees.
De opkomst is behoorlijk.
De groep bestaat uit 2 roeifietsen, 2 open liggers en 10 Velomobielen.
Het moet gezegd worden vandaag zijn we zeker niet voor 11 uur vertrokken.
Ook tijdens de koffie stop zaten we met z'n allen heerlijk te genieten van het heerlijke weer.

Zoals de titel al aangaf voerde deze tocht onze langs diverse molens die onze provincie rijk is.
Het valt op dat de meeste molens nog in een uitstekende staat zijn.
Bij enkele molens wordt er nog hard gewerkt om de molen weer in top conditie te krijgen.
Ook passeren we diverse windenergie molens.
Ik weet nu nog steeds niet waarom de oude molens linksom draaien en de windenergie molens rechtsom.

Op het verlaat stoppen we bij de Ierse Pub.
Daar zitten we heerlijk in het zonnetje te genieten van de heerlijk koffie met appelgebak (echt iers).
Bij het 2de rondje koffie laat een enkeling zich verleiden tot een biertje.
Na wat aandringen van Kees zet de groep zich weer in beweging.
We gaan opzoek naar een molen voor een mooie groepsfoto.

Na de foto trappen we in een lang gerekt lint naar de Waerdse Tempel waar we ons nog even te goed doen aan een heerlijk ijsje.

Na even ruim 70 km ben ik weer thuis.

klusje voor Jan??

Zat net nog even te bedenken dat ik nog steeds een foto heb waar ik nog niets mee is gedaan.
De foto is gemaakt bij Wim thuis met het idee dat moeten we nog maar eens aan Jan doorgeven.
Dus bij deze.
Jan maakt voor iedere Quest en Strada een mooie passende racekap.
Nu zag ik deze bij Wim staan nog steeds zonder racekap.

Mooi rondje met Kees en Wim

Vandaag stond er niets op het programma dus kon ik even lekker gaan fietsen.
Eerst maar eens naar de Woude voor een lekker bakkie koffie.
Ik ben nog maar net van huis of de lapstof om de voetengaten te dichten raakt verstrikt in de ketting.
Dat was even een vies klusje omdat er weer tussen uit te pulken.
Dan de fiets weer in en wederom op weg naar de Woude.
Bij de Woude aangekomen staat er een file voor het pont.

Het blijkt dat er iets mis is met de hydroliek.
Ik ben door de pontbaas per roeiboot overgezet naar het eiland.
Voordeel is dat er niet betaald hoeft te worden voor de overtocht.
We blijven toch hollanders :-)

Bij Wim smaakt de koffie weer als vanouds.
Dit keer is er voor mij ook een lekker koekje bij.
Helaas kan ik niet alle koek eten, maar deze was smeuïg genoeg.
Wim heeft nog een bestelling weg te brengen naar Oostwoud.

In de tussentijd dat we aan de koffie zaten is het pont gerepareerd.
Dus kunnen we met z'n drieën naar de overkant.
Wim voorop en met het windje schuin van achteren is het lekker fietsen.
We slingeren door het mooie Noord-Hollandse landschap en komen aan bij Jan in Oostwoud.
Jan zet gauw een lekker bakkie koffie.
Na de koffie vraag ik aan Jan hoever hij is met de restauratie van zijn Ford.
Jan zegt ga maar kijken en dat is niet tegen dobermansoren gezegd.
Het is een plaatje om te zien

Hij is bijna klaar.
Nog wat puntjes op de i en dan ziet het er weer tip top uit.
Petje af.

Dan komt er bezoek in het museum van Jan en besluiten wij dat het tijd wordt om weer te gaan fietsen.
We hebben de wind nu tegen en het tempo van de heen weg halen we nu niet meer.

Net na Avenhorn nemen we afscheid van Wim die een achtervolging inzet op een bukker.
Kees en ik rijden dan richting Alkmaar.
Na ff ruim 100 km ben ik weer thuis.

Bijpraat rondje

Vanmorgen om 10 uur oppad.
Ik had gedacht dat het lekker zonnig weer zou zijn, maar helaas dat is het dus niet.
Er staat ook nog een stevig windje waardoor alles een beetje koud aanvoelt.

Ik had bewust Kees niet gebeld of hij ook naar de Woude ging, want als mijn hulp hier in huis meer gewenst was.
Dan hoefde ik niemand af te bellen.
Gelukkig lieten de omstandigheden het toe om toch een lekker stuk te fietsen.
Ik had gedacht dat Kees al voor mij zou rijden naar de Woude.
Kees gaat n.l. altijd iets voor 10 uur die kant op.
Maar toen ik aankwam bij Wim was er van Kees nog geen spoor te ontdekken.
Bij Wim smaakte de koffie weer heerlijk en al gauw spraken we over van alles en nog wat.
Even later komt ook Kees binnen en met z'n allen zitten we gezellig aan de grote tafel bij te praten.
Alle nieuwe ontwikkelingen komen aanbod.
Ik had gedacht dat we met zijn drieën nog wat gingen fietsen, maar Wim had gisteren zijn kruid al verschoten.

Kees wilde ook al richting huis, want daar moest nog het nodige aan boomstammen opgeruimd worden.
Samen met Kees dus een klein stukje door de Mijzenpolder.
Na een kleine 50 kilometer ben ik weer thuis.

Bij thuis komst zie ik dat Pe hetzelfde stuk heeft gereden als Kees en ik.

Racekap

Vandaag een rit met Wim.
Kees is verhinderd dus alleen op weg naar de Woude.

Ik dacht eerst dat het niet zo hard zou waaien maar dat viel nog vies tegen.
Maar als je rustig de pendalen rond blijft draaien kom je vanzelf aan op de Woude.
Daar smaakt de koffie zoals altijd weer heerlijk.
Na wat bijgekletst te hebben gaan we opweg.
Wim vraagt of ik met zijn oude racekap wil rijden.
Dit is natuurlijk niet tegen dovenmansoren gezegd.
Kap erop en dan rijden maar.
Weer wind tegen, maar ik merk dat het me nu veel makkelijker afgaat.
Mijn hartslag is met een iets hogere snelheid ongeveer 20 slagen p/min lager.
Dat scheelt dus een slok op een borrel.

We rijden een lekker tempo en net buiten Purmerend slaat Wim af zonder richting aan te geven.
Ik vond dit al vreemd maar al gauw blijkt dat Wim zijn accu is verloren.
We draaien en gaan beide opzoek naar de accu.
Naar verloop van tijd komt Wim me weer tegemoet rijden met de mededeling dat hij hem weer heeft gevonden.

Dan vervolgen we onze tocht en komen uit in Volendam.
Daar gaan we op de dijk even lekker genieten op het terras van een heerlijk kopje koffie.
Na de koffie en het nodige bekijks gaan we weer richting de Woude.
De Snelheid zit er goed in en voor ik er erg in heb zijn we al weer in de Woude.

Ik ben voorgoed verpest :-)
Zo'n racekap is echt de moeite waard het scheelt echt veel.
Als ik van de Woude naar huis rij zonder racekap merk ik pas echt hoeveel de racekap scheelt.
Mijn besluit staat vast, zo'n kap moet er komen.
Nu het alleen nog even aan mijn spaarpot laten weten........

FF mijn kop leeg rijden

Ik had vandaag besloten om even lekker alleen op pad te gaan.
Wilde even mijn hoofd helemaal leeg maken.
Er staan hier voor de komende dagen wat dingen op het programma die niet in de koude kleren gaan zitten.

Dus eerst even lekker ontbijten en daarna de banden op spanning gebracht.
Wat eten en drinken mee en dan maar eens kijken waar ik heen zal gaan.
Onderweg verander ik wel tig keer van plan.
Maar uiteindelijk is het toch wel een leuk rondje geworden.
Eerst een stuk West Friese Omringdijk, waar ik bij St Maartensvlotbrug vanaf ben gedraaid.
Daar de duinen opgezocht en lekker door Callantsoog richting Den Helder gereden.
Eerst aan de land kant en later aan de zee kant.
Maar voordat ik daar was had ik nog even een moment van onoplettendheid.
Ik schakelde terug in een steil klimmetje in de duinen.
Een harde knal en weg aandrijving.
De ketting lag er voor en achter vanaf.
Is wel een vies klusje, maar gelukkig had ik nog een stel wegwerp handschoenen bij me.


Aan de zeekant van de duinen was het behoorlijk mistig en koud.
Was ook weer blij dat ik de zon zag toen ik Den Helder binnen reed.
In Den Helder een kleine pauze en daarna langs het Noord-Hollands Kanaal weer naar huis.
Na 85 km ben ik weer thuis.

Rondje Waterland

Vandaag(16-01-2011) staat het rondje Waterland op het programma.
Kees gaf aan om 10 uur van HHW te zullen vertrekken.
Ik dacht dan sluit ik aan bij de ringweg Alkmaar.
Toen ik Kees om 9.45 uur belde stond hij al start klaar en moest ik dus ff snel mijn fiets pakken en mijn spullen erin stoppen.

Ik was net onderweg dat Marian belde met de mededeling dat Kees weer terug gefloten was naar HHW. Jan was nog komen aanfietsen maar Kees was al gevlogen.
Ik kon dus op mijn gemak naar de ringweg rijden.

Kees en Jan arriveren al snel.
We gaan tegen wind in richting Purmerend.
Kees had daar om 11 uur afgesproken.
Onderweg sluit Wim ook aan en met zijn vieren zetten we koers naar de sluizen in Purmerend.
Hier staan nog 5 questen op ons te wachten.
Waar onder de 2 nieuwe carbon Questen van Elly en Jules.
Wat een prachtige mooie Questen.

Dan geeft Kees het sein dat het tijd wordt om te vertrekken.
Kees heeft n.l. schoenen mee van Mick en die komt uit Amsterdam met zijn roeifiets.

Het tempo is rustig tegen wind in en even voor Amsterdam worden we ingehaald door 2 bukkers.
Dat werkt bij Velomobiel rijders als een rode lap bij een stier.
Wim en Jan kunnen het niet laten en zetten de achtervolging in.
Al gauw haken ook WIllem en ik zelf aan.
De rangorde wordt weer bepaald en de bukkers haken af.
Bij de eerst volgende kruising wachten we op de volgers, want daarin zit Kees en die weet de route.

We vervolgen de weg langs de IJselmeerdijk richting Marken.
Uiteindelijk belanden we in Monnickendam waar we bij de Waag een koppie willen doen.
Ik dacht onder de kap van de Waag kunnen we onze fietsen wel even stallen.
Maar zodra ik daar sta komt de serveerster naar buiten dat dat niet kan, want er moesten mensen kunnen lopen.......
Dan dus geen koffie bij de Waag. Ze verdienen waarschijnlijk hier genoeg...
We rijden door naar de Valkhaven in Katwoude waar we wel welkom zijn.
Kees in ik tracteren omdat we onze Quest 1 jaar hebben.

Na de koffie nemen we afscheid van Elly en Jules en rijden wij verder naar Volendam.
Even over de dijk om eens lekker op de foto te gaan.
Ik heb het aantal keren niet geteld maar het waren er veel.
En dat ik in een kaas uitvoering rijdt is niet onopgemerkt gebleven.
Net buiten Volendam neemt nog een gedeelte van de ploeg afscheid en rijden Jan, Wim, Kees en ik richting huis.

Na 120 km weer thuis.

Kniepertjestocht

Het nieuwe jaar is nu 2 dagen oud dus tijd om iedereen een gelukkig en gezond 2011 toe te wensen.

Vandaag heeft de Majoor een tocht uitgezet met als eind doel kniepertjes eten.
Om 11 uur is het verzamelen in HHW waar iedereen langzaam binnen druppelt.
Uit alle windstreken komen vm rijders aangereden.
Zelfs een paar stoere mannen die helemaal uit Friesland zijn komen rijden.
Om 12 uur krijgen we het sein dat het tijd wordt om te gaan fietsen.
We vertrekken met 16 man in een VM en 1 stoere op een greenmachine.
De man is Ted uit Medemblik wel bekent in ligfietsland.
Na de eerste 5 km is hij ons al kwijt maar weet ons toch weer bij te halen door een stukje binnendoor te rijden.

We hebben een koffie stop in Obdam.
Bij de zus van Pe worden we gastvrij onthaalt op een heerlijk kopje koffie met een heerlijke gevulde koek,
Na de koffie, als iedereen weer in de fiets zit, zien we grote grijze wolken samen pakken.
We zijn dan ook net op weg als de bui los barst.
Een harde wind van de zijkant maakt dat we zonder te trappen al 30 km p/u rijden.
De tocht voert ons langs de mooiste plekken van Noord Holland.
En via het park van Luna komen weer aan bij het huis van Kees.
Daar is Marian al druk doende om voor iedereen een kniepertje te bakken,
Heerlijk zijn ze.
Vandaag 67 km gereden.
Niet gek na 2 weken griep. Het viel me niet tegen.

Helaas

Het zou een mooie afsluiting moeten zijn aan een geweldig 1ste jaar Quest rijden.
Helaas heeft de griep me te pakken gehad en moet daardoor afzien van deelname aan de oliebollentocht in Tilburg.
Ieder jaar zag ik grote gekleurde slierten door het land rijden, met maar 1 doel oliebollen en een gezellig samen zijn,
Begin dit jaar kreeg ik mijn eigen Quest en zou dus mee kunnen doen met dit spektakel.
2 weken terug was al een teken aan de wand dat ik het niet zou halen.
De afstand naar Dronten v.v. was te ver.
Naderhand blijkt dat ik dan al een vervelend griep virus onder de leden heb.
Een virus waar slecht vanaf te komen is.
Helaas het is niet anders.

Toch heb ik dit jaar volop genoten.
Samen met alle andere Quest rijders uit Noord-Holland.
Diverse tochten ondernomen.
Het eerste treffen in Noord-Holland mee mogen organiseren.
We haalde de krant.
En uiteindelijk blijft de teller steken op 5800 km.
Voor velomobiel land geen wereld schokkende aantallen, maar voor mij persoonlijk een redelijk aantal.

afzien - leeg- op -opgehaald

Vandaag met de bende van Wim naar Dronten.
Daar vandaag gaan we Jan R. begeleiden naar Noord-Holland met zijn nieuwe Quest.

Om even voor 8 uur meld ik me bij Kees en die staat dan al start klaar.
We gaan meteen oppad richting Avenhorn.
Bij het fietstunneltje wachten we op Wim en na enkele minuten komt hij al aanrijden en kunnen we verder.

Het wordt nu ook al weer wat lichter zodat het wat makkelijker fiets.
In het donker is het toch lastig op slecht verlichte fietspaden.
We vervolgen onze weg naar Hoorn en dan langs de provinciale weg naar Enkhuizen.
We hebben de wind in de rug en met een rustig tempo bereiken we Enkhuizen.
Het is pas half 10 en de rest van de groep zou hier rond 10 uur zijn.
Dat is dus wachten in een stevige koude wind.
Ik blijf lekker in de fiets zitten om maar zo min mogelijk last te hebben van de wind.
Even later komen Cees en Jan G. aanrijden en dan is het nog wachten op Willem.
Om 10 uur is hij er nog niet en besluit de groep om dan maar te gaan.
Wim blijft voor de zekerheid nog 10 minuten wachten en komt dan achter ons aan gereden.
Voor Wim geen probleem die heeft met de racekap en de nodige aanpassingen de snelheid er goed in.
Iets wat mij op de heen weg met de wind in de rug nog redelijk lukt, maar niet optimaal.

In Dronten is het een drukte van belang.
Op een gegeven moment tel ik wel 17 klanten fietsen,
Maar ieder wordt snel en vakkundig geholpen.
Jan zijn fiets wordt netjes op maat in gesteld en mag dan gaan proefrijden.
Aan de fiets van Wim moet ook nog wat gebeuren.
Op de heenweg houdt de km teller er mee op.
Ook zijn er 2 lekke banden.
De banden worden netjes door Wim geplakt en de teller door de heren van Velomobiel gerepareerd.
De kabel is door gesleten en moet worden vervangen door een nieuwe.
Het loopt al tegen 2 uur als de hele bende zich in beweging zet richten Noord-Holland.

Al heel gauw blijkt dat ik het tempo niet goed kan vast houden.
Ik heb genoeg gegeten en gedronken en heb ook helemaal geen honger.
We hebben de wind pal tegen en ondanks de stroomlijn heb je daar wel iets last van.
Bij Lelystad is er een korte stop en ik besluit alvast door te rijden om een kleine marge te krijgen.
Helaas van korte duur.
Want eenmaal op de dijk hebben de mannen mij al gauw weer ingehaald,
En dan begint het lange afzien.
Mijn snelheid zakt en zakt en zakt zonder dat ik daar een reden voor kan bedenken.
Ik kom niet hoger dan 22 a 23 km p/u en dat is ook voor mij aan de lage kant.
Meestal weet ik toch wel een redelijk gemiddelde van 30 km p/u vast te houden.

Ik zeg tegen de mannen rij maar door ik kom wel thuis.
Maar dit ging niet gebeuren.
Het motto was samen uit samen thuis, waarvoor dank.
Ik zou het zelf ook zou gedaan hebben, maar als het je zelf overkomt is dat toch anders.
Op de dijk vraagt Wim op een gegeven moment wat is nu je hartslag?
Ook ik schrik daar een beetje van, want die is dan 143 p/m en dat bij een snelheid van 23 km p/u.
Dat is niet goed. Ter vergelijking op dat moment heeft Wim een hartslag van 95 p/m......
Eindelijk komt voor mij Enkhuizen in zicht.
We gaan bij McD even zitten voor een warm drankje.
Ik kom eerst bijna mijn fiets niet uit en als ik eruit ben sta ik de wankelen op mijn benen.
Binnen neemt Wim mijn regie over en zegt dat het niet verstandig is om nu nog door te rijden naar huis.
Hij stelt voor om zelf naar huis te rijden om zijn auto op te halen en dan mij naar huis te brengen.
Ik geef aan dat ik mijn vrouw dan wel bel om mij op te halen.
En na een telefoontje met thuis is het vervoer geregeld.

De mannen vervolgen hun weg naar huis en ik blijf samen met Jan R. achter bij McD.
We hebben samen nog wat warme chocomelk gedronken en Jan heeft mij nog geholpen de Quest achterin de auto te zetten.
Nu eerst maar weer wat op krachten komen.

Mannen hartelijk dank voor jullie geduld onderweg.

Jan R. heel veel plezier met veel veilige km met je nieuwe Quest.

Naar Amsterdam

Vandaag even een bezoekje brengen aan mijn moeder in Amsterdam.
Het weer is prima het is droog met een klein waterig zonnetje.
Als ik langs het Noord Hollands kanaal rij begint bij Spijkerboor zowaar de zon te schijnen.
Heerlijk zo langs het water.
Zo te zien zijn de meeste beesten al klaar voor de winter.

Bij Purmerend leg ik even een "kunstwerk" vast op de gevoelige plaat.
En ik als cultuurbarbaar denk dan dat zal wel weer een paar ton gekost hebben.
En dat voor wat veroeste spoorstaven...

In de omgeving van Amsterdam ontdek ik dat de kinderen die achterop de fiets zitten verkleed zijn als zwarte Piet.
Leuk denk ik nog. Die gaan een gezellige middag in een of ander buurthuis hebben.
Maar de lol verging mij toen ik aankwam bij de pont.
Het begon al met verkeersregelaars die alles in goede banen moeten leiden.
Let wel dat is hun taak, ik zeg niet dat ze het kunnen......

Maar het Sinterklaas comite was zo vriendelijk geweest om de intocht voor Amsterdam-Noord vandaag te laten plaats vinden.
Affijn voor de kinderen natuurlijk een belangrijk gebeuren.

Dan door naar mijn moeder waar ik gezellig met de dames thee heb gedronken en wat over koetjes en kalfjes gepraat.

De terugweg verloopt voorspoedig.
En al gauw bereik ik weer Alkmaar.
Ik besluit nog even om met ons andere speeltje op pad te gaan.
De Swalbe Super Moto ligt hier nog en die moet hoognodig terug naar Kees.

Kees is verbaast als ik voor de deur sta en kijkt naar links en rechts waar mijn fiets is.
Ik laat hem even in de waan, maar Marian had het al gezien.
Dus meteen weer naar buiten waar Kees wat plaatjes heeft geschoten.
Die plaats ik dus ook meteen maar hier.
Ben nog te druk geweest om er zelf een leuke foto van te maken.
Vrienden van ons zeiden wel dat deze wagen veel gelijkenis heeft met de Quest qua vorm.
Kijk en oordeel zelf.
BTW het is een Jaguar E-type coupe serie 2 L uit 1969

Op de koffie wordt trainingsrondje

Ik wilde vanmiddag nog wel even een stukje fietsen.
En had nog een deksel voor de schuimkap van Wim hier liggen.
Dus had ik het plan opgevat om dit even bij Wim te gaan brengen en een lekker bakje koffie te drinken.
Meteen natuurlijk ook de nieuwste ontwikkelingen van de racekap horen.

Na de koffie zegt Wim dat hij ook nog wel even een stukje wil fietsen.
Geen probleem dan gaan we samen nog even een eindje om.
Bij het weggaan vraagt Marian nog even aan Wim of hij nu wel plakspullen bij zich heeft :-)
Dat heeft Wim even als een nieuwe pomp met drukmeter.
Als we van het pont afrollen zet Wim de gang er goed in.
Eerst richting Purmerend met dik 40 km p/u.
Dit was iets anders dan ff een bakkie doen op de Woude;-)
Na een lange werkweek moet ik ook nu nog even stevig aan de gang.

Na Purmerend komen in Oosthuizen en gaan we door richting Beets en Avenhorn.
Langs de Mijzenpolder komen we in Schermerhorn en daar nemen we afscheid van elkaar.
Ik fiets dan nog langs de Noordervaart naar Alkmaar en met even ruim 70 km ben ik weer thuis.

Mijn eerste wedstrijd

Vandaag is het dan zo ver.
Ik heb mijn eerste wedstrijd gereden.

Vanmorgen om 10.45 op weg.
Fiets in de aanhanger en alles goed vast gezet.
Losse spullen in de auto mee dan kan dat er onderweg niet uitwaaien.

In Lelystad aangekomen is het niet meteen duidelijk waar de start is.
Maar al gauw is het duidelijk waar ik moet wezen.
Langzaam aan druppelt iedereen binnen.
Marian van Kees is er met de camper en voorziet menigeen van een lekker kopje koffie of thee.
Heerlijk.
Dan worden de transponders uitgedeeld voor de tijdwaarneming.
Er is dan nog even voor de wedstrijdrijders een korte uitleg.
Zodat we bij het aquaduct bij Enkhuizen niet frontaal op elkaar klappen....
Snelheden bij het aquaduct liggen gemiddeld tussen de 60 -70 km p/u.

Dan is om 13.00 uur de start en gaat de eerste ongestroomlijnde fietser van start.
Ik zelf wil ook niet te laat starten en begeef me in de startrij.
Er vertrekken een fiets of 6 a 7 voordat ik op weg mag.
Bij de eerste beste bocht ga ik al bijna te hard.
Maar goed dat houdt je wakker.
Nog even een keer goed zitten en dan blik op oneindig en rijden maar.
Langzaam haal ik wat mensen in die voormij gestart zijn.
Dat geeft de burger moet.
Het wegdek is niet optimaal maar daar heeft iedereen last van.

Als ik 3/4 van de heenweg heb afgelegd komt Ymte me al tegemoet rijden.
Ik denk nog even nu al, maar besef me dan dat er op Ymte eigenlijk geen maat staat.
Wat is die man snel.
Ik word op het keer punt keurig geholpen en dan kan de terugweg beginnen.
Eerst onder het aquaduct door en dan een heel stuk omhoog.
Voor mijn gevoel is het tempo er even goed uit.
Dan krijg ik het gevoel weer terug in de benen en kan ik weer lekker ronddraaien.

Ik word door niemand ingehaald en dat is wel een prettig gevoel.
Bij de finish merk ik dat ik de volgende keer misschien nog wel iets harder kan.
Ik was nog niet helemaal leeg.
Blij verrast zie ik in de uitslag dat ik 16 overall ben geworden.
Niet slecht voor de eerste keer.
Helaas voor mij net achter Yvonne, maar ja een muis achter een stuk kaas aan laten jagen is vragen om problemen :-)

Bij de prijs uitreiking komt dan ook de aap uit de mouw.
Yvonne wordt bij de vrouwen in eerste instantie niet genoemd.
Het blijkt dat ze als man genoteerd staat.......
Je kan misschien veel over Yvonne zeggen maar ik zie er absoluut geen man in,
Wel heeft ze na de race behoorlijk vette benen...........
Yvonne heeft de beschermende kettingbuizen verwijderd en ja dan komen je benen tegen de ketting.
Het is een grote smeerboel geworden.
Wel sneller, maar ik hou het liever schoon.












de eerste foto is gemaakt door George Krug waarvoor dank.

Trainings rondje naar Volendam

Vanmorgen nog maar even een trainingsrondje gemaakt.
Kees wilde wel mee dus om 10 uur zijn we vanaf mijn huis vertrokken.
Kees voorop en op weg naar Volendam.
Langs slingerende dijkjes en verschillende doorsteken komen we aan in Volendam.
Door het mooie weer is het behoorlijk druk op de dijk.
Zodra we de dijk oprijden worden we weer van alle kanten gefotografeerd.
We willen een kop koffie drinken maar dat is op de dijk niet te doen.
Dan maar even door gereden naar het nieuwe gedeelte.

De uitbater is in eerste instantie niet helemaal vriendelijk, maar goed het blijven natuurlijk Volendammers en dat is toch een slag apart.
Even later laat hij toch blijken dat hij wel humor heeft.
De nieuwe kelner wordt ingewerkt en bij het uitserveren vraagt deze vrolijke frans of hij kopjes met een rechteroor heeft gepakt of kopjes met een linkeroortje............

Dan geeft Kees het sein fietsen en we gaan nu met de wind mee naar Alkmaar.
In Ilpendam gaan we met het pontje over.
Als de pont bediende om geld komt zeg ik tegen hem dat mijn vader wel betaald.
Kees moet even deze opmerking laten bezinken voordat hij binnenkomt :-)

Na Purmerend rijden we op een smal dijkje en daar wil een dame met een veel te grote auto er voorbij.
Dat lukt dus niet en de dame begint heftig te toeteren.
Dat werkt bij mij hetzelfde als een rode lap bij een stier.
Ik doe de nodige verwensingen en blijf dus nog even een tijdje voor haar rijden.
Uiteindelijk is er wat ruimte en komt ze er met veel misbaar voorbij.
Ik heb nog wel een vinger over en daar mag ze van mij uitgebreid van gaan genieten.

Volgende week zondag is de wedstrijd Lelystad- Enkhuizen - Lelystad
Eens kijken wat we daarvan gaan bakken.

Sorry Kees

Vandaag is het nog een beetje uitrusten van het Velomobiel weekend.
We zijn zaterdag 2x gefotografeerd voor de krant.
Vanmorgen dus eerst naar de drukkerij van het Noord-Hollandsdagblad.
Gelukkig staat deze in Alkmaar en ik ben daar bijna kind aan huis :-)

Even snel in de drukkerij de exemplaren van de Schager- en Helderse Editie gehaald.
In inderdaad we staan in beide edities genoemd.
Wel met 2 keer dezelfde tekst maar wel met verschillende foto's.

Helaas is er een klein foutje in de tekst geslopen.
Inplaats dat Kees is genoemd als initiatiefnemer wordt mijn naam genoemd.
Ik heb wel mee geholpen, maar het initiatief komt toch echt van Kees.
De vergissing die het NHD maakt is wel te begrijpen, omdat ik met de verslaggevers contact heb gehad.
En ja als je dan een naam nodig hebt in je stukje neem je de naam die je al hebt.
Dus vanaf deze plaats sorry Kees.

De Helderse editie










de Schager editie